Ruim op tijd komen we de kerkzaal in. Als ik zit pak ik m'n bijbel om mezelf alvast wat in te lezen maar ik kom erachter dat ik opnieuw mijn leesbril ben vergeten. Stom! Op het psalmbord staan de te zingen liederen. Nieuwsgieriger ben ik naar het bijbelgedeelte dat centraal zal staan deze middag. HGL. HGL? O, wacht even! Dat is natuurlijk de afkorting van Hooglied! Zo... Dat belooft wat...

Zo goed en zo kwaad als het kan zoek ik het hoofdstuk op. Hooglied 1. En de preek gaat over vers 15 en 16 volgens het bord. Oei, wat zijn die lettertjes toch klein als je boven de veertig bent... Ingespannen turend kan ik het net lezen.

Hij
Je bent zo mooi, vriendin van mij,
je bent zo mooi!
Je ogen zijn duiven.
Zij
Wat ben je mooi, mijn lief,
wat ben je bekoorlijk.
Het groen is ons bed,

Nee, dat gaat echt ergens over! Dit wordt een spannende dienst. Want liefde en seksualiteit is niet iets waar je zo maar even over praat met elkaar. Ook in een gezin valt dat niet mee. Giechelen gaat nog wel maar zodra je door wilt praten dan is het gebeurd. Vluchten de pubers naar boven en de jongere kinderen slaan dicht. Je moet het, als zo vaak, van momenten hebben.

Als ik terug denk aan mijn eigen jeugd dan kan ik me van iets als seksuele opvoeding ook weinig meer herinneren. Misschien hebben mijn ouders het geprobeerd en de moed opgegeven? Voor zover ik me kan herinneren zelfs dat niet. En ook op school werd er geen aandacht aan gegeven. In biologieboekjes stonden wel de anatomische verschillen getekend en beschreven maar een les hebben we er nooit over gehad. Of ik moet net ziek zijn geweest. Tegenwoordig hebben ze het een hele dag op school over seksualiteit. Met alle ins en outs erbij als ik het moet geloven.

In de preek ging het over de koppeling tussen liefde en trouw. Het een kan niet zonder het ander. Seks mag dan in de maatschappij een 'los' verkrijgbaar artikel zijn, God heeft het zo niet bedoeld. Geniet van elkaar, maar blijf wel trouw. En wees voorzichtig. Grijp niet vooruit op seksuele gemeenschap als je elkaar nog geen trouw hebt beloofd. Wees ook niet egoïstisch, als ik maar aan mijn trekken kom, maar richt je op de ander. Wat is goed voor hem of haar, hoe komt hij of zij tot zijn recht.

Het was toevallig ook het thema van een roman die ik net uit heb. Een vrouw die kennis kreeg aan twee mannen. De een egoïstisch, de ander zorgzaam. Geen bijzonder boek maar wel een herkenbaar verhaal. Is de ander op jou gericht? Of zoekt hij alleen z'n eigen gerief? Je zou zeggen dat de keuze dan niet moeilijk is maar de praktijk bewijst dat ook egoïsten een partner vinden. Vaak met desastreuze gevolgen. Helaas. Gelukkig blijken mensen ook te kunnen veranderen. Misschien wel door hun echtgenoot.

Toch blijft Hooglied een apart boek. Je meisje vergelijken met een merrie... Je vriend met een appelboom. Bart kan z'n lachen maar moeilijk bedwingen. En zelfs de preeklezer verontschuldigt zich dat hij het niet heeft bedacht dat haar haar golft als een kudde geiten die afdaalt van Gileads bergen. Maar dat komt vast omdat z'n eigen vrouw een kort kapsel heeft...