Stamppot rauwe andijvie |
vrijdag 07 mei 2010 | |
Vrijdag 7 mei 2010 Het is even voor vijven. 'Wat eten we?' vraag ik aan Ineke. 'Stamppot rauwe andijvie.' is het antwoord. Mmm, dat is niet mijn favoriete maaltijd. Tenzij ik het natuurlijk zelf ga klaarmaken, misschien scheelt dat... Niet omdat ik lekkerder kook, verre van dat, maar wellicht krijg ik dan vanzelf trek. En zo sta ik even later de aardappels te schillen. Zet en passant de waterkoker aan zodat ik de piepers maar met een klein laagje water hoef op te zetten om er vervolgens kokend heet water bij te gieten. Dat scheelt weer een paar minuten. Intussen bak ik de spekblokjes en kijk in de koelkast of er nog vlees ligt. Slavinken. Laat ik de aanwijzingen van de stamppot andijviemix maar opvolgen. Melk koken, klontje boter erbij en de andijvie spoelen. O, dat valt mee. 'Gebruiksklaar' staat er op de verpakking. Lang leve de groentesnijerijen. De spekblokjes zijn klaar en moeten hun plaats in de braadpan afstaan aan de slavinken. Wel verleidelijk, dat gebakken spek op het aanrecht. Regelmatig p(r)ik ik met mijn vork een paar stukjes om ze vervolgens met een snelle beweging in mijn mond te steken. Sam vraagt of dat lekker is, rauw. Ik vertel hem dat het net uit de pan komt en laat hem proeven. Weer een vriend erbij... Na twintig minuten zijn de aardappels klaar om gestampt te worden. Melk erbij, mix, andijvie, spekblokjes, flink stampen en nog even laten opwarmen. Om half zes geef ik het sein 'aan tafel'. Ineke en Klaas komen met een 'lekker' de keuken in. De gezichten van Bart en Sam staan op lang en Rik schreeuwt dat hij maar een heeeeeel klein beetje hoeft. Dat begint al goed. De eerste happen gaan wel. En volgens Ineke is het echt lekker. Maar mij kan het niet bekoren. Andijvie, ik heb er nooit iets mee gehad. Begrijp daarom ook goed de weggeschoven borden van Bart en Sam. Want gekookt of rauw, het staat me gewoon tegen. Al gaat m'n bord wel leeg. En heb ik dus wél een slavink verdiend in tegenstelling tot hen voor wie Ineke genade voor recht laten gelden. 'Had je zelf maar niet moeten zeggen dat je het niet lekker vindt.' zegt ze beschuldigend. Ja hoor, ik kook nóg een keer... |