Vrijdag 21 mei 2010

Inderdaad ja, vouwwagen te koop. Samen met Job en Rik heb ik hem vanmiddag opgezet naast de kas om eventuele geïnteresseerden te laten zien hoe het spul eruit ziet. En 'het spul' is een Jamet Texas model 1995 en door ons in gebruik genomen in 1996. Ziet er best nog goed uit al zeg ik het zelf. Maar om dat te beoordelen kunt u natuurlijk ook gewoon even komen kijken... Bel wel eerst even met 06 51715201. Over de prijs worden we het vast eens.

Terwijl ik bezig was met opzetten kreeg ik gewoon zin in de vakantie... De zon scheen, het gras was net gemaaid, de geur van tentdoek, heerlijk! De gedachte dat hiermee ook 14 vakanties worden afgesloten deed zelfs een beetje pijn in mijn hart. Hoeveel herinneringen zijn er niet verbonden aan deze vierkante meters op wielen...

Het begon al in 1996. Op de Heidecamping in Brunssum. Toen we aankwamen regende het. De eerste keer met je vouwwagen op vakantie en dan opzetten terwijl het miezert. Een troosteloze bezigheid. Klaas net een jaar oud. Wat hadden onze buren, een ouder echtpaar uit Den Haag in een camper, een lol om hem. Ze zouden hem nu eens moeten zien!

Een jaar later naar De Flaasbloem in Chaam. Mooie camping. Prachtig zonnig weer. Dat konden we in 1998 niet zeggen. Toen woeien we haast Zeeland weer uit. Storm en regen tijdens ons verblijf op De Schotsman. Het strand hebben we haast niet gezien. Nog een geluk dat opa en oma er waren voor de jongens. Konden ze daar tenminste 's morgens vroeg opwarmen met een 'borrel'.

In 1999 zochten we het dicht bij huis. Het Grote Bos in Doorn. Ook zonnig en warm en een enthousiast recreatieteam. Klaas was jarig daar en dat werd gevierd met accordeonmuziek. Zelfs mijn ouders kwamen feliciteren. In 2000 zochten we het hogerop. Appelscha. De Roggeberg. Met de groene VW-bus (!) van mijn broer omdat onze nieuwe H200 nog niet afgeleverd was. De kinderen zullen het nooit vergeten. Hoe ik de bocht te krap nam en met een wiel in een greppel dook... Ook ik kan er wat van ja...

In 2001 werd het België. Camping Polleur. De vakantie dat iedereen om ons heen ziek werd door wat wij noemden het 'Polleurvirus'. Ook Job en Marjan gingen voor de bijl. Ik zie me nog midden in de nacht hun tent verschonen. Afschuwelijk, verdere details zal ik u besparen. Een jaar later trokken we opnieuw naar Limburg. De Hommelheide in Susteren. Heerlijk weer. Maar ook een ontzettende stortbui waardoor de heleboel onder water stond... Het was het jaar dat we leerden om met een Gammazeil een kuip te maken in de voortent. Hebben we nog regelmatig plezier van gehad.

In 2003 werd het een waddeneiland. Ameland. De vakantie die de geschiedenis in gaat als het jaar van de vergeten luifel... Mijn schuld. Ik had thuis de stokken uit de vouwwagen gehaald met het idee dat die over waren. Niet dus... Ook daar weer een ongelooflijke hoosbui zodat we Marjan hebben gefotografeerd in een meertje naast haar tent. Dat meertje was een uur daarvoor nog een gewone kuil.

In 2004 gingen we het nogmaals in Zeeland proberen. Nu op het Toppershoedje. Zon, zee, strand, alles was aanwezig. Maar daar zakten Ineke en ik in de laatste nacht ook door ons bed... Terwijl we stil lagen te slapen! Het is gemaakt trouwens, door Vervat in Rotterdam. Alsof we naar Frankrijk waren geweest zo bruin kwamen we terug. Dat werden we een jaar later ook. Roestbruin dit keer... Van de regen. De Jagerstee in Epe was niet aan ons besteed. We hebben toen zelfs een weekend thuis doorgebracht om op te drogen en warm te worden. Doffe ellende. 'Dit nooit meer' zeiden we tegen elkaar. Volgend jaar gaan we naar Frankrijk.

En dat deden we. La Ferme du Latois in Coëx. Veertig graden. Heerlijk. En een jaar later naar de Dordogne. Weer een jaar later Trept. Toen kwamen we er achter dat het ook in Frankrijk kan regenen. Het is allemaal nog na te lezen op deze site. En tenslotte vorig jaar naar Het Beierse Woud in Duitsland.

En nu is het dus voorbij. Staan we nog wel in de Margriet trots met een vouwwagen te poseren maar het is vergane glorie. Hij is te koop. Tegen elk aannnemelijk bod. Want het verhaal hoeft nog niet uit te zijn. Wie weet welke herinneringen u er nog aan gaat krijgen!