Zaterdag 29 mei 2010

Alsof er een Damrakscheeuwer rondloopt. Zo paniekerig wordt er gereageerd op de beurzen. Elke dag weer is er de spanning of en hoeveel verlies er nu weer moet worden genomen. Was je vroeger hot als je op een verjaardag vertelde dat je aandelen had, tegenwoordig kijken ze met bewondering naar je op als je zegt dat je alleen maar boterhammen belegt. Het kan verkeren, zei Brederode.

Het wil maar niet vlotten met de economische situatie in de wereld. Dalende koersen, weglekkende olie, landen die wegzinken in een moeras van problemen en Angela Merkel die de onrust nog wat aanwakkert door te zeggen dat ze nog maar moet zien of alle steun gaat helpen. De wereld is als een schip dat stuurloos op zee ronddobbert. Niemand weet waarheen.

Opmerkelijk is wel dat we als bloemenkwekers totaal geen klagen hebben op dit moment. 2009 was een dramatisch jaar met lage opbrengsten en hoge energiekosten maar de woordjes 'lage' en 'hoge' kunnen voor wat betreft 2010 gerust worden omgewisseld. De energieprijs ligt dit jaar bijna een kwart lager en de gemiddelde prijs per tak Matricaria is met hetzelfde percentage gestegen.

Vraag me niet hoe het kan dat mensen klaarblijkelijk weer meer voor bloemen willen betalen. Want het is niet alleen bij ons product, ook andere kwekers profiteren ervan. Komt dat omdat de consument meer vertrouwen heeft in zijn eigen economische situatie? Geen idee. Volgens mij is de toekomst toch nog behoorlijk onzeker. En aswolken die het vliegverkeer verlammen dragen daar enkel maar aan bij. Om over Griekse toestanden in andere Zuideuropese landen maar te zwijgen.

En dus wachten we het maar af. Morgen is de voorlopig laatste echte bloemendag. Moederdag in Frankrijk. Daarna wordt het zomer. En bij alle onzekerheid is één ding wel zeker: Dan kopen mensen liever een ijsje voor hun geld dat een fleurig boeket. En ik kan ze niet eens ongelijk geven...