Maandag 5 juli 2010

Het klinkt natuurlijk een beetje opschepperig maar ik heb het gezegd... Dat Nederland van Brazilië zou gaan winnen. En dat tegen de stroom in want hier thuis werd ik door de 'echte' voetbalkenners voor gek verklaard. Mijn 'driemaal is scheepsrecht' werd weggehoond. Of ik wel wist welke voetballers er allemaal rondliepen bij de Kanaries. En of ik dat wist...

Want ik had natuurlijk in mijn vorige blog al geschreven dat je zonder geluk geen wereldkampioen wordt. Dus dát heb je sowiso al nodig als je tegen een topfavoriet speelt. Maar ik hield ze ook voor dat het in de Champions League al meermalen is voorgekomen dat een sterker geachte club het onderspit moest delven tegen een minder team. Zelfs Barcelona met Messi kon de finale dit jaar niet halen.

Maar ik zal eerlijk zeggen, na de snelle 1-0 dacht ik bij mezelf 'daar gaan we weer'. Al gebied de eerlijkheid te zeggen dat ook in 1994 en 1998 Oranje wist terug te komen. Tegen zo'n sterk land heb je die extra prikkel kennelijk nodig om tot een hoger niveau te kunnen reiken. En ook nu gebeurde dat.

Nu heb ik wel vaker van die voorspellingen die gestoord lijken maar het in werkelijkheid niet zijn. Toen Louis van Gaal vorig jaar naar Bayern München ging zei ik dat ze de Champions League zouden gaan winnen. Want 1 + 1 = 2. Een arrogante topcoach bij een Duitse topclub, dat moet wel tot succes leiden. Ik heb geen gelijk gekregen want ze verloren in de finale. Maar toch.

Maar daarmee heb ik nog niet verklaard waarom ik zo'n sterk gevoel had dat 'we' dit keer zouden winnen. Dat zat hem vooral in de parallel die ik zie met 1988. Ook toen werd er echt niet zo geweldig gespeeld. Maar het lukte wel om van Duitsland te winnen in de halve finale. Ook toen werd er een achterstand goedgemaakt. Vandaar dat ik toch positief bleef.

En wat een ontlading volgde er toen in de tweede helft. Niet alleen bij mij hoor. We sprongen haast tegen het plafond aan, zo blij waren we. We juichten zelfs toen Felipe Melo een rode kaart kreeg. Zeer onsportief, ik weet het, maar we moesten en zouden winnen! En deze was, in tegenstelling tot die keer tegen Argentinië met Van der Sar, niet eens aangesmeerd.

En nu dus Uruguay. Op papier een makkie. Maar de praktijk zal het uitwijzen. Want ook in de Champions League...