Zaterdag 31 juli 2010

'Zijn we er al?' De echte filmkenner herkent de ezel uit Shrek 2. Om de zoveel minuten vraagt hij of de eindbestemming al in zicht is. Tot vervelens toe. Het zou zo maar kunnen gebeuren tijdens de lange tocht van vakantie naar huis. Urenlang autorijden. De kilometers onder je door zien flitsen. Of kruipen als je onverhoopt in een file terecht komt...

Gistermorgen om half zeven liep mijn telefoonwekker af. Het laatste punt werd op de i gezet. Tentjes opruimen, zeilen opvouwen en de stoelen in de caravan. Bijna twee uur later reden we van de camping, nagezwaaid door onze buren. En toen begon de lange rit naar huis. Ruim 970 kilometer. Pfff.

Ja, je moet er wat voor over hebben om een beetje meer zongarantie te hebben dan in Nederland. En ook dat, die garantie, is maar flinterdun. Want ook in de Dordogne kan het regenen. Daar getuigt de natuur ook wel van in die streek. Veel groen duidt ook op redelijk wat neerslag. Maar gelukkig bleef het de afgelopen weken bij twee dagen met minder weer. En niet eens zo heel veel regen.

De reis verliep voortreffelijk. We hadden ons voorgenomen om bij grensovergang Hazeldonk naar MacDonald's te gaan. Dan zou het rond zevenen in de avond zijn en daaarna hoefden we nog maar een uurtje naar huis te rijden. Blij vooruitzicht.

Het stuk naar Parijs ging probleemloos. De caravan lag vast als een huis achter onze stoere VW en bij steilere hellingen ging het naar beneden als een trein. Omhoog moest af en toe de derde versnelling nog even van stal worden gehaald maar de paardenkrachten konden het met z'n honderdvijven goed aan.

Parijs was zoals Parijs hoort te zijn op een zomerse vrijdagmiddag: druk. Maar we konden wel blijven rijden. Dat was bij Antwerpen anders. Daar kwamen we in een echte file terecht die ons toch we een klein half uurtje oponthoud bezorgde. Even voor achten reden we over de Nederlandse grens. De grote M lachte ons toe.

En nu, na een goede nacht slapen, zijn we druk aan het uitpakken. De wasmachine en de droger hebben hun vakantie er ook op zitten en staan volop te draaien. De plaatselijke supermarkt is leeggeplunderd door Ineke en de zaterdagse tosti's worden weer klaargemaakt. We zijn weer veilig thuis.