Dinsdag 7 september 2010

Als ik iets aan m'n auto heb, dan is het geen vraag. Daar ga ik niet zelf aan lopen sleutelen. Geen verstand van. Niet van zuigers, van koppakkingen, van carburateurs, hoogstens dat ik iets weet van accu's. Dat ze leeg zijn bijvoorbeeld. En dan, tegenwoordig is het in een auto alleen maar electronica. In plaats van een engelse sleutel gebruikt de autoreparateur een laptop. Nee, mij niet gezien. Maar waarom sleutel ik dan wél aan m'n computer??????

Het is weer eens zover. De afgelopen weken begon de pc die ik op de tuin gebruik steeds meer kuren te vertonen. Traag, internetverbindingen die plotseling wegvielen, minutenlang geratel zonder reden, ik kreeg er wat van. Herstelpunten deden het niet meer. Waarom niet? Geen idee. De pc is vijf jaar oud. De kleuterfase net voorbij zou je zo zeggen. Of is dat oud? Dan maar opnieuw installeren? Wel een klus... Om wakker van te liggen.

Een nieuwe kopen is natuurlijk ook een optie bedacht ik. Dat hebben we thuis ook gedaan een maand geleden en ik hoor nu niemand meer. Volmaakte manier om van pc-gezeur af te komen. Maar ook dan moet er van alles overgezet en opnieuw geïnstalleerd worden. Net zoveel werk als een schone installatie schat ik. En dus verzamelde ik gistermiddag moed en cd-roms en ging aan de slag.

Van 4 tot 11 ben ik bezig geweest. Formatteren, installeren, opstarten, nog meer installeren en nog tien keer opstarten. Anti-virussoftware er weer op en bijgewerkt en nóg een keertje opstarten. Maar uiteindelijk had ik de boel weer aan de praat. Zelfs de software voor de veilingbrieven leek het weer te doen. Moe maar voldaan schoof ik m'n bed in aan het eind van de avond. Het was zo'n beetje het enige moment dat Ineke me heeft gezien.

En toen vanmorgen. In plaats van het ouwe getrouwe Outlook Express had ik Windows Live Mail erop gezet. Maar opeens stokte het binnenhalen van berichten. Met dezelfde foutmelding als de vorige dagen. Iets met TCP/IP en een poortnummer. Het zal toch niet waar zijn dacht ik... Maar het was wél waar. En ratelen, rátelen... Minutenlang heb ik doodstil naar de monitor zitten kijken.

Nu heb ik een grote kloofbijl in de schuur staan. Ik overwoog dat er één welgemikte slag nodig was om voor altijd van het probleem 'pc' af te zijn. Gewoon in een keer alle agressie van me afslaan. Toch maar niet gedaan. Informatique gebeld. Nieuwe pc besteld. Dat wordt uithuilen en overnieuw beginnen...