Het buurtschap de Kruisweg heeft een prijs gewonnen. Maar ja, u zal wel denken, wat heeft die Sam daar nu weer mee te maken? Nou, sinds gisteren heel veel. Want mijn opa en oma wonen aan de Kruisweg en mijn moeder is er niet getogen en ook niet geboren, maar heeft er wel bijna haar hele jeugd gewoond. Ze hadden er toen ook een eigen schooltje en een klein kruidenniertje. Ook werd er al heel lang geleden een buurtvereniging opgericht, die overigens het afgelopen jaar de 65ste verjaardag vierde. Ook mijn moeder is nog steeds lid van deze vereniging. Tot voor kort was de Kruisweg een heel drukke doorgaande weg en bovendien een sluiproute geworden voor het verkeer dat de A12 wilde mijden. Maar na de grote reconstructie van de snelweg A12 is de Kruisweg een doodlopende weg geworden en dus een woonerf. De hele buurtschap werd heringericht, zo kwam er een heuse speeltuin, nieuwe straatverlichting, een nieuw trottoir en ook het wegdek werd van een nieuw laagje asfalt voorzien. En er werden bloembakken geplaatst.

Maar dit alles ging niet zonder slag of stoot. Afijn, om een lang verhaal kort te maken, mijn opa deed daarom dus mee met een wedstrijd, een soort van bloembollenwedstrijd. Dit ging uit van de Koninklijke Algemene Vereniging voor Bloembollencultuur. Waarmee je maar liefst 15.000 bloembollen kon winnen die de omgeving van de Kruisweg een welkome fleurige uitstraling zou kunnen geven in het komende voorjaar. Hij moest een goed onderbouwd plan maken en beschrijven waarom nu juist de bollen in zíjn buurtschap zouden moeten worden geplant! Dus zo ging opa aan de slag. Hij maakte een prachtig plan en stuurde het op. En niet zonder resultaat! Want het plan is winnaar geworden en de 15.000 bloembollen arriveerden zaterdag 16 oktober! En dat wilden ze niet ongemerkt voorbij laten gaan.

Tijdens een feestelijke bijeenkomst werden op deze dag de bloembollen geplant. We werden ontvangen met koffie en gebak, we kregen natuurlijk allerlei toespraken, van wethouders, bollenkwekers en voorzitters. Allemaal blablabla natuurlijk. De schepjes werden uitgedeeld en omdat opa al sinds zijn geboorte aan de Kruisweg woonde, mocht hij van de voorzitter en wethouder, samen met zijn kinderen en twee kleinkinderen de allereerste bollen poten. En daar was ik er dus één van. Spannend hoor. Er was speciaal voor de opening van het heringerichte buurtschap een echte stoomwals op kolen ingehuurd. We mochten als kinderen allemaal even op de foto voor de wals met al die belangrijke meneren. En daarna togen we met z’n allen achter de stoomwals aan naar ongeveer het midden van de Kruisweg. Daar begon het officiële gedeelte, namelijk het poten van de eerste bollen. Er lagen keurig matjes klaar wij op mochten knielen. Samen met opa, nicht Sophietje, de wethouder naast mij, de voorzitter en nog één of andere bekende man moesten wij in de slootkant op de knieën.

We kregen een bol in onze handen geduwd en tal van fotografen stond klaar met kanonnen van lenzen om ons op de foto te zetten. Het sein werd gegeven en de bollen konden gepoot worden. Samen met mijn trotse opa aan de éne kant en de wethouder aan de andere kant deden wij onze uiterste best. De wethouder probeerde mij nog een lesje te leren, maar ik was hem net een stapje voor. Ik vertelde hem dat mijn vader tuinder is en dat ik heus wel wist dat de wortels naar beneden moesten en het puntje omhoog! Volgens mij had ik beter hém een lesje kunnen geven… Afijn, zo werden er met alle bewoners 15.000 bollen gepoot. Wat zal dat er in het voorjaar fleurig uit gaan zien! Toen het werk geklaard was, gingen we weer terug naar de feestlocatie ‘de Pannenkoe’ en daar kregen we allemaal een heerlijke pannenkoek als afsluiting. Ook mochten we nog een cadeautje uitzoeken en kregen we een zakje bollen mee voor thuis in de tuin. Het schepje mochten we meenemen, dus van de week kan ik thuis in de tuin ook nog wat bollen poten. Ik vond het echt een hele eer, om samen met opa de eerste bollen te mogen poten. Houdt dus de plaatselijke roddelkrant in de gaten, want u mag natuurlijk de foto’s niet missen.