Het kan je zomaar gebeuren. Zit je in de auto op weg naar een voetbalwedstrijd met andere ouders en hun spelertjes en dan komt het gesprek op geloof en/of kerk. Word je gevraagd om uit te leggen wat dat nou is, gereformeerd vrijgemaakt. Of je dan ook met een hoedje op naar de kerk moet. En of je op zondag dan ook geen tv mag kijken. En of dat dan niet saai is.

Ineke maakte het mee, gisteren. Ze merkte dat ze eerst door een woud van vooroordelen heen moest voordat ze kon vertellen wat geloven in God nu eigenlijk inhoudt. En dat op zondag naar de kerk gaan voor een christen geen moeten is, maar een willen. Omdat je God kent en weet dat Jezus Christus ook voor jouw zonden aan het kruis hing is het geen opoffering maar je gaat graag. Omdat je dat goede nieuws telkens opnieuw wilt horen. Wat nou saai...

En hoe toevallig, vandaag stonden de kerkdiensten juist ook in dat teken. Vanmorgen ging het over de verandering die je doormaakt als je Jezus Christus hebt leren kennen. Dan leef je niet meer als voorheen maar je gaat leven zoals Christus deed. In plaats van een leugentje te vertellen kies je voor de waarheid. Boos worden gebeurt natuurlijk nog weleens en is op zich ook niet verkeerd, maar je blíjft het niet. Stelen, vloeken of schuttingwoorden bezig je niet meer maar je bent juist goed voor een ander. Je kunt het zelfs opbrengen om een ander te vergeven dat hij of zij jou iets heeft aangedaan. Net zoals God jou vergeving heeft gegeven.

Je zou zo graag willen dat dit soort dingen automatisch naar boven kwamen bij mensen die horen dat je christen bent. Of gereformeerd vrijgemaakt. 'O, dat zijn die mensen die zo bekend staan om hun vriendelijkheid, om hun eerlijkheid en liefde voor de zwakkeren in de samenleving!' Vergeet het maar. Onze omgeving ziet wat wij klaarblijkelijk veel duidelijker laten zien: Dat we dingen niet mogen, niet doen en afkeuren. Een leven vol regels en wetten. Raak niet, smaak niet en roer niet aan.

En hoe komt dat? Stralen christenen uit dat geloven saai is en moeilijk en vol met regels? Je mag dit niet en je mag dat niet? Vinden christenen het moeilijk om het mooie van het evangelie als een glans over hun leven te leggen? Als dat zo is dan begin je zo'n gesprek dus eigenlijk al met een 1-0 achterstand.