Woensdag 15 december 2010

Ik hoorde het vanmorgen bij de reclameboodschappen op radio 2. Het moet toch niet gekker worden! Waar blijven de heerlijke rustige momenten in het leven op deze manier? Moet dan alles op de schop? Daar zit toch niemand op te wachten? Kom op zeg, laat er nu toch één klein dingetje overblijven waar we geen keuzes bij hoeven te maken. Is dat nu echt teveel gevraagd? Vroeger bij ons thuis was het gewoon duidelijk met Kerst. Wij aten konijn. Punt uit.

Ja, ik zie de vraagtekens wel in uw ogen staan. 'Waar heeft-ie het over...?' Nou, dat zal ik vertellen. Ga er maar even voor zitten. U kent die supermarkt vast wel. Hier in Lansingerland, in Bergschenhoek en Bleiswijk om precies te zijn, zetten ze zelfs op zondag de deuren open voor het winkelend publiek. De C1000. En weet u wat ze nu weer verzonnen hebben?

Nee, ik ga het nog niet zeggen. Ik kan het gewoon niet uit m'n toetsenbord krijgen. Kijk, het is al zo lastig om door zo'n winkel te lopen. Moet je toetjes meenemen voor na de warme maaltijd. Sta je echt urenlang te twijfelen. Zal ik de dubbele vlaflip meenemen? En neem ik dan die van Campina of van het huismerk? Of toch maar de blanke vla? Of de chocolade... Waarom niet gewoon simpel twee soorten in het schap? Vla en yoghurt, dat is toch voldoende?

Moet je het eens in je hoofd halen om je blik per ongeluk over de Monatoetjes te laten dwalen. Nou, dan is het hek helemaal van de dam. Chipolata, bitterkoekjes, frambozen, kwark, stroopwafels, appeltaart, appel/peer, noem maar op. Gek word je ervan! Je weet toch gewoon niet meer wat je moet kiezen? Ik weet best waarom die familie in de tv-reclame van Mona 'een beetje apart' is hoor.

Met brood is het van hetzelfde laken een pak. Oerbrood, casino, volkoren, tarwe, wit, brood met sesam- of maanzaad, er is geen nee te koop! Maar dat is het hem nu juist, met zoveel keuze weet je het gewoon niet meer. Ik schiet helemaal in de stress in zo'n supermarkt. Toch niet vreemd dat ik me er al jaren niet meer laat zien? Dat noem je een superfobie.

En dan vanmorgen die reclame op de radio weer. Ik schoot meteen in de stress. Want wat gaat u waarschijnlijk met de Kerstdagen één keertje doen? Juist ja, gourmetten. En dan is het altijd zo leuk om zo'n pak vlees uit de vriezer te halen en met elkaar (lekker spannend) te ontdekken wat er allemaal in zit. Noem het een soort van kerstpakket. En natuurlijk zitten er dan dingen in die je niet lekker vindt. Die eeuwige slavinkjes bijvoorbeeld. Of die smerige worstjes. Maar dat geeft niet, want dat hoort erbij! Iemand heeft dat voor jou uitgekozen en dat is gewoon lekker gemakkelijk. Heb je zelf helemaal geen stress van. Heerlijk!

Maar wat doet die vermaledijde C1000? Die geven je nu de gelegenheid om je eigen gourmetschotel samen te stellen! Moet je wéér een keuze gaan zitten maken wat je wil en wat niet. Nou, ze bekijken het maar. Dan maar niet gourmetten. Wij eten dit jaar wel konijn.