Woensdag 22 december 2010

Ik pak de waterkoker en laat hem helemaal vollopen. Vervolgens het knopje op aan en vijf minuten wachten tot het kookt. Dan neem ik hem mee naar de achterdeur en schenk voorzichtig het gloeiendhete water over de platgetrapte sneeuw aldaar. Met genoegen zie ik hoe het witte goedje wegsmelt. Zo, dat zal ze leren.

Ik zit in een dip. Een heuse winterdepressie. Echt chagrijnig word ik ervan. Kom bij mij niet aan met woorden als sneeuwpret want ik doe je wat. Verschrikkelijk vind ik het. Met angst en beven volg ik deze dagen de weerberichten. En zo gauw er maar sprake is van een begin van een dooiaanval spring ik al op van de bank. Laat maar komen! Warm water moet het gaan regenen.

Kijk, ik snap best dat het voor kinderen leuk is om in de sneeuw te spelen. Ik ben zelf ook jong geweest. Maar twee dagen in de winter met sneeuw is toch meer dan genoeg? Dan worden ze het ook niet zat. Dan blijft het leuk. Maar zoals nu, met dagen, weken achtereen die vieze gladde kliederzooi? Schei toch uit... Ga in een wintersportland wonen als je dat zo lekker vindt!

Voor een bloemenkweker is het sowieso al geen pretje, sneeuw. De stookkosten rijzen de pan uit en de bloemen zijn niets waard. Dat gaat dus dubbel zo hard. Want denk maar niet dat er met dit weer bloemenstalletjes open zijn. Dan heb je binnen de kortste keren alleen maar ijsbloemen in de verkoop. En wat een problemen ondervinden exporteurs niet met dit weer! Zie maar eens een vrachtwagen in Duitsland of Frankrijk te krijgen. Om maar niet te spreken van vliegen.

Nee, ik vermoed dat er een hoop tuinders in financiële problemen gaan komen de komende tijd. Rode cijfers dreigen. En daar word je ook al niet vrolijk van. En we staan nog maar aan het begin van de winter... Het E-woord is zelfs gevallen al schijnen de Friese rayonhoofden er nog niet van te willen weten.

Maar goed, we zullen het ermee moeten doen. Wie scheldt op het weer die scheldt op de Heer, luidt het spreekwoord. Niet klagen maar dragen en bidden om kracht een ander. Dan weet u in ieder geval wat ik nu ga doen...