Woensdag 9 februari 2011

'Die kunt u dan tegelijk met uw andere medicijnen 's morgens voor het ontbijt innemen.' Aan het woord is de interniste. Ineke en ik zitten tegenover haar. 'Ehm, wacht even' werp ik tegen, 'Ik neem dat andere medicijn pas 's avonds na het eten in. Op de bijsluiter staat namelijk dat het moment van de dag niet uitmaakt.' Ze kijkt me aan en antwoordt: 'In het kader van de therapietrouw is het beter om het 's morgens te doen.'

Vandaag was het zover. Ik moest me melden in het Oogziekenhuis, hartje Rotterdam. Al heel wat keren heb ik mezelf verwenst dat ik niet wat assertiever was vorige week bij de huisarts. Het Lange Land Ziekenhuis in Zoetermeer is immers veel dichterbij! Maar ja, gedane zaken. Nu het Oogziekenhuis maar de volgende keer het Sint Franciscus Gasthuis. Is in ieder geval wat dichter bij huis.

Omdat we om even over tweeën werden verwacht en niet wisten hoe het met de parkeergelegenheid was gesteld vertrokken we ruim op tijd. Vroeg genoeg om in het ziekenhuis aangekomen eerst nog even een kopje soep te eten in het restaurant. En toen op weg naar balie 21. Gemeld en daarna begon het lange wachten. Ja, het werd echt een les in geduld. Drie kwartier te laat mochten we naar binnen. En toen was Ineke net even weg om iets te drinken te halen voor mijn dorstige keel...

De interniste deed het werk van de huisarts nog eens dunnetjes over. Alsof ze zijn diagnose niet vertrouwde. Bloeddruk, hartslag, hals bevoelen, stethoscoop op mijn borst (even zuchten, ja, nog een keertje zuchten) en mijn gewicht. En daarna mocht ik bloed laten prikken.

Er was één ding nieuw. Therapietrouw. Nog nooit van dat woord gehoord dus toch maar even uitleg gevraagd. Het betekent dat je ervoor zorgt dat je nooit je medicijnen vergeet in te nemen... En daarom 's morgens direct als je wakker wordt. Glaasje water op je nachtkastje, pilletjes ernaast. De wekker gaat, je drukt hem uit en in één beweging gooi je je pillen naar binnen en het water er achteraan. Je moet er maar opkomen.

Maar goed, volgende week gaan we verder. Dan wordt er een scan van het klierende orgaan gemaakt. Om te kijken hoe het er van binnen uitziet. Of er niet een onderdeeltje een eigen leven aan het leiden is. En tot die tijd geen medicijnen innemen. Ook niet voor het ontbijt. Even therapie-ontrouw dus. Zul je zien dat die homeopatische korrels de boel al opgelost hebben...