Donderdag 21 april 2011

'Ben je de weg kwijt?' Ik kijk omhoog naar een man op de eerste galerij van de flat. 'Ja, ik zoek de weg naar de Rotte!' 'Dan moet je die kant op en dan...' Hij kijkt even zoekend rond. Ik heb al door dat hij niet veel snuggerder is dan ik. '... kom je vanzelf wel op de goede weg.' besluit hij. Ik bedank hem en fiets verder.

Spreekavond op de GSR in Rotterdam. En omdat Ineke met haar zus Zestienhoven (ja, ik ben ouderwets, dat weet ik) onveilig maakt, is ondergetekende vandaag afgevaardigd. En omdat ze maar een (zeg 1) tienminutengesprek heeft opgegeven, moet ik dus voor tien minuutjes heen en weer naar het Almeria-erf in de Oosterflank. Dat doe je natuurlijk niet met de auto. Zonde van de diesel...

En dus kom ik op het lumineuze idee om de fiets te pakken! Prachtig weer, goede gezondheid, wat wil een mens nog meer? En bovendien, waarom met de auto? De jongens moeten elke dag op de fiets die 14 kilometer heen en weer terug afleggen. Stel je niet aan!

Zo trap ik op een heerlijke zomeravond richting Rottebanbrug. En vervolgens Ommoord in. Moet ik nu links of rechts... Ik kies voor links, richting het Reviuscollege. Fout, blijkt achteraf. Een slingerdeslangroute genomen. Maar ik kom er wel. Ruim op tijd voor een kop koffie. De terugweg zal vast beter gaan.

Na de tien minuten stap ik met evenveel plezier weer op de fiets. Tenminste, wel met het vooruitzicht dat er een aantal weken zit aan te komen met huiswerkbegeleiding voor de bewuste student. Of ik daar tijd voor had, vroeg zijn mentrix. Tja, net uit de kerkenraad, dus zeeën, antwoordde ik. Hij zal blij zijn...

Ik kan onderweg de verleiding niet weerstaan. Een aardbeienmilkhake. Zo gaat dat als je op school zit, ik weet het nog van vroeger al waren het toen kroketten uit de automatiek op Den Haag Holland Spoor. Maar dan opeens staat er een roodwit hek dwars over het fietspad. Afgesloten. En ik dacht nog wel dat dit de kortste weg was...