Drukkunst |
vrijdag 17 maart 2006 | |
Hoera, het is weekend! Ja, ik vind het reuze leuk op school, maar ik word er ook wel moe van hoor! Ik zal u eens vertellen waar wij nu over aan het werk zijn. Het is heus heel moeilijk. We werken over alle kleuren van de regenboog. Daarom hebben we kennis gemaakt met het grappige olifantje Elmer. Elmer is een bijzonder bont gekleurd olifantje dat temidden van vele andere olifanten leeft. Die zijn allemaal grijs. Elmer maakte veel grapjes met deze olifanten, maar vond het ook best moeilijk om "anders" te zijn. Dus verliet hij de groep en liep dwars door een dichtbegroeid woud met allerlei verschillende dieren. Ze herkenden Elmer direct. Op de terugweg door het woud had Elmer zich echter met bessensap grijs gemaakt. Niemand herkende hem nu, ook de olifanten uit de groep niet. Totdat het ging regenen, Elmer spoelde weer helemaal schoon en kreeg zijn kleurtjes terug. En weer had Elmer de groep voor de gek gehouden. Sindsdien vieren alle olifanten één dag in het jaar een feest waarop zij zich allemaal beschilderen als een bont gekleurde olifant. Behalve Elmer, hij schildert zich dan ...? Maar ook hebben we kennis gemaakt met olifantje Wilmer, die was helemaal zwart wit geblokt. Dit olifantje zag er best een beetje saai uit. Weet u de juffrouw ging met al die kleuren toveren, ik vind dat echt heel knap. Blauw en geel wordt zomaar groen. Rood en blauw wordt bruin of was het oranje? Rood, blauw en geel wordt paars. Wij moesten ook zo’n olifant beschilderen. Wat nog erger was wij moesten ook zo’n olifant kleien………en dat vind ik nog erg moeilijk. Toen de juf kwam kijken, vond ze mijn olifanten wel heel erg vreemd. Ik zei: “Ballen voor de soep, knap hé juf?” De juf legde aan mij uit; een olifant heeft een lange slurf, een dikke buik en grote oren, dat wist ik natuurlijk allang! Dus geen soepballen draaien Sam. Ik ben nou eenmaal niet zo creatief………Geen ballen voor de soep? Dan maakte ik er maar een pannenkoek van. Ik gooide de klei op de grond en begon er met mijn schoenmaatje 28 flink op te stampen. Weer kwam de juf langs om te kijken naar mijn olifant. Dit keer was hij wel heel erg plat uitgevallen. Weer was de juf niet blij, waar is de slurf, de dikke buik en zijn grote oren? Onder mijn schoenen juf. Het is ook niet snel goed! We peuterden de klei uit mijn zolen en gooiden het in de prullenbak, zo daar was ik mooi van af! Begrijp u nu waarom ik zo moe wordt op school? Nogmaals ik vind het allemaal erg leuk, zolang ik maar niet hoef te werken. Al hoewel ………de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Vanavond zat ik op mijn gemak op het kleinste kamertje iets voor mezelf te doen. Toen de klus geklaard was, draaide ik mij om en keek naar het resultaat. Ik geloofde mijn ogen niet en riep het uit “kom eens kijken mam, ik heb een beertje gekleid!” Wat een druk-kunst! Ach, zo zie je maar, kleien is helemaal niet zo moeilijk. Wel jammer dat de juf er niet bij was! En wie weet de volgende keer een………… |