Woensdag 22 juni 2011

'Ga maar even op je rechterzij liggen. Ja, en dan nu je linkerbeen opgetrokken over je rechterbeen. Je armen kruislings vouwen, zo ja. Ik ga achter je staan en dan steek ik mijn arm door die van jou heen.' Ik sta doodsangsten uit. O nee... Hij is een kop groter dan ik. Maar dan gaat hij bovenop me hangen en drukt uit alle macht m'n linkerbeen naar beneden terwijl hij mijn bovenlichaam in de houdgreep heeft. Dat kan toch niet goed voor je zijn?

Ik heb broers met ruime ervaring voor wat betreft het bezoeken van fysiotherapeuten. Jaren geleden al, we teelden nog lelies en tulpen, liepen zij de deur plat bij ene meneer Donk in Hillegersberg. Ischias, spit, beginnende hernia's, van alles mankeerden ze. En Donk hielp ze er vanaf. 'Versleten? Dat is een garageterm meneer. Wacht maar tot ik met u klaar ben.'

Tot nu toe wist ik steeds de dans te ontspringen. Gezond van lijf en leden met natuurlijk weleens een pijntje hier en daar maar nooit zo erg dat er deskundige hulp moest worden ingeroepen. Tot nu toe. Want een paar weken geleden begon de narigheid. Ik schreef er al over in het Vakblad. En vorige week zondag kwam er ook nog eens een zere nek bij. Plotseling, bij het ontwaken, een stijfheid die niet meer wegtrok.

Zoek je op Google dan vind je uiteraard alles over te oude matrassen en ingezakte kussens. En daar zal ongetwijfeld iets van waar zijn. Maar misschien was het toch zo gek nog niet om er deze keer wél meer werk van te maken. Advies gevraagd bij broer 1 en ja hoor, zoals verwacht, 'naar Jan Vermin, dat is een goeie'. En dus gebeld en een afspraak gemaakt.

'Kleed je maar uit tot je onderbroek en ga maar op je buik liggen.' Daar lig ik dan, met m'n neus door een gat, af te wachten. Stevige handen die mijn ruggewervel masseren en er hard op drukken. Af en toe voel en hoor ik een knik. Als dat maar goed gaat... M'n huid gloeit onder zijn knedende handen. Vervolgens zitten en mijn nek bewegen. Een uil ben ik niet, dat heeft hij al snel door.

Weer word ik in een houdgreep genomen. Wat nu weer? Hij tilt me half van de behandeltafel en laat me hangen. Volgens mij is dat voor z'n eigen rug ook niet zo goed... Vervolgens laat hij me wat oefeningen doen die ik thuis moet herhalen. En de volgende afspraak is over zes dagen. Pfff, ik takel opeens wel heel snel af...