Zaterdag 13 augustus 2011

Als ik de schuur inloop waan ik me weer op de camping. Qua geur dan. Tenten hangen om mij heen op veilingkarren, te drogen. Je hoopt er natuurlijk op dat je de boel lekker droog kunt inpakken. Dat verleent je een zekere status bij familie en vrienden. 'Ja joh, lekker alles op tijd ingepakt voordat het begon te storten!' En vergenoegd kijk je dan in het rond. Wie doet ons dat na?

Nou, vergeet het maar. Wij zijn de schlemielen van de camping. De luifel ja, die konden we nog net droog houden. En dat was nog omdat er donderdagmorgen zoveel wind stond dat we hem niet durfden laten hangen. We zouden in bomen gaan klimmen en net toen we wegreden begon het te regenen. Miezer weliswaar, maar nat word je. En toen we laat in de middag terug kwamen nog steeds.

Dan maar alvast alle binnenspullen opruimen. Was gesorteerd in vuilniszakken. Wat schoon is in de tas. En de tenten en voortent van de caravan? Doen we dan morgenochtend wel. Als het dan nóg nat is hebben we pech gehad. En dat hadden we dus ook. Want op vrijdagmorgen droop alles nog steeds van het water. Z-e-i-k-n-a-t. En wat dacht je van de grondzeilen...

Gelukkig verliep de terugreis probleemloos. Tenminste, als je de twee keer dat ik fout reed (ondanks de TomTom!) buiten beschouwing laat. En zelfs de McDonald's tussen Albert en Bapaume bleek er nog te staan. De file in België mocht geen naam hebben. Netjes op tijd om 22.15 uur draaiden we ons eigen erf weer op. Moe maar voldaan.

En zo zijn we weer thuis van een heerlijke maar bij tijden ook vochtige vakantie. Kan ik de inmiddels opgedroogde tenten weer van de karren halen en opvouwen. En kijk ik vergenoegd naar mijn bruine armen. Dat dan weer wel. En het is niet van het roesten...