Zondag 27 november 2011

Dik vijftien jaar had hij wiet gebruikt. En daar was het niet bij gebleven. Want van het een kwam het ander. De drank nam remmingen weg waardoor de stap naar andere verdovende middelen niet groot was. Cocaïne, pillen, speed, met als gevolg dat de verslaving steeds erger werd. Baan kwijt, nóg afhankelijker van een dealer en dus zelf als handelaar de boer op. Ook in Bergschenhoek.

Natuurlijk waren het weer de vrouwen die het voortouw namen. Mannen doen dat niet. Die denken dat het vanzelf wel weer op z'n pootjes terecht komt. Komt het natuurlijk ook wel, maar vrouwen hebben liever het idee dat ze er ook echt iets aan gedaan hebben. En daarom staken zij de koppen bij elkaar na een jeugdkamp met iets teveel drank. Organiseerden een avond met Stichting De Hoop. Waar ook vaders op afkwamen trouwens. Dat dan weer wel.

Niet alleen de ouders waren aanwezig. Nee, ook de zorgenkindjes zelf. Vijftien- en zestienjarigen uit onze kerkelijke gemeente. Zomaar op een zaterdagavond bij elkaar in de kerk. Niemand aan de drugs, niemand aan de drank. Tenminste, dat denk je dan. Dat dacht die vrouw ook in het filmpje dat vertoond werd. Haar zoon pillen gebruiken bij een avondje stappen? Ben je gek! Dat deed hij niet en als het wel zo was dan schopte ze hem het huis uit!

Wij gniffelen. Want het volgende beeld liet de zoon zien. Nou, die gebruikte dus wel. En ja, hij wist hoe z'n moeder daarover dacht. Als hij dat opbiechtte kon hij z'n spullen pakken. Oprotten. En inderdaad, tijdens zijn schuldbekentenis hield moeders voet bij stuk. 'Ga maar naar je baas toe!' Maar gelukkig was dat ver van ons bed. Onze lieverdjes deden dat vast niet...

Best lastig hoor. Want prik er maar eens doorheen als ze je voorliegen. Natuurlijk zeggen ze nee als je vraagt of zij weleens iets gebruikt hebben. En ze drinken nooit meer dan twee biertjes op een avond. 'Nee, écht niet hoor!' En als het uit de hand is gelopen komt het ook absoluut niet door hen.

Het was een klassieke avond. Met waarschuwingen, goede raad, humor en de onvermijdelijke ex-verslaafde. Die ook nog eens net de zondag ervoor gedoopt was. Vers van de pers. Maar wel indrukwekkend om zo'n man te horen zeggen dat je er gewoon niet aan moet beginnen. Dat drank en drugs je leven kapot maken. En dat het begint met leugens. Niet eerlijk zijn over wat je doet. Liegen maakt kapot wat je lief is.

In de pauze deden we ons tegoed aan slagroomsoesjes. Ook verslavend. Zelfs voor moeders die zo'n avond organiseren. De poedersuiker werd door onze zoon Klaas netjes bij elkaar geveegd op de balie. 'Pap?' vroeg hij, 'Ook een lijntje?' Kijk, dat bedoel ik nou. We houden hem in de gaten...