Vrijdag 2 december 2011

Het is gewoon niet te geloven! Ik ben al klaar! En het is pas maandag! Ik, ik heb gewoon nog dagen voor me liggen waarin ik kan gaan genieten van vrije tijd. Zeeën van vrije tijd! Ja, het ging ook bijna vanzelf. Meestal zie ik er tegenop maar nee hoor, vanmorgen eerst even uitgeslapen, rustig naar de tuin gegaan, bakkie koffie erbij en hup, laat maar stromen de ideeën. Echt geweldig!

Voor het geval dat u denkt dat ik gek ben geworden, ik heb het over het Sinterklaasgebeuren. Eerst leek het erop dat we de vorig jaar begonnen traditie alweer moesten afbreken. Een paar weken geleden begon iemand, waarschijnlijk Marjan, over lootjes trekken, maar het enthousiasme was ver te zoeken. Nee, bepaalde niet bij name genoemde personen gingen liever uit eten. Stelletje cultuurbarbaren...

Ik heb het eerst even laten betijen. Tot tien geteld. Maar toen werd het toch hoog tijd dat de hiërarchie in huis weer even werd hersteld. Dus ik zei tegen Ineke: zeg jij er eens wat van. Nou, dat was meteen duidelijk. 'Geen gezeur, het is Sinterklaas, die strooit met pepernoten en chocoladeletters en niet met porties spareribs of satéstokjes, dus de Boedha Beer kun je op je buik schrijven.'

En zo is het natuurlijk. Denk je nu echt dat je over 30 jaar aan je kinderen zit te vertellen dat je in 2011 met Sinterklaas zo lekker uit eten bent geweest? Kom nou toch... Dan heb je het over die geweldige surprise die je toen kreeg. Of je herinnert je broer er fijntjes aan dat je toen al in een gedicht schreef dat hij beter kon stoppen met die sigaretjes omdat je er verslaafd aan kunt raken. 'Had je maar geluisterd, slimmerd!'

En dus kregen we een dag later allemaal een mail via lootjestrekken.nl. En nee, je komt niet weg met alleen maar een gedicht of alleen maar een surprise: Allebei! Zowel hand- als hoofdvaardigheid komt aan bod. Zodat de doeners en de denkers zowel hun zwakke als hun sterke kant kunnen showen. Er moet tenslotte ook nog iets te lachen zijn.

En zo wordt er door de een gezweet op een surprise die maar niet wil lukken. Een ander is aan 't dichten maar het wil maar steeds niet rijmen. En nummer drie doet net alsof hij niks doet terwijl er stiekem van alles aan de hand is. En dan is er ook nog eentje die wel vier surprises op een dag aan het maken is.

Maar ik ben klaar! Surprise, gedicht, zelfs de kadootjes zijn op tijd binnen. Ik heb opeens een heel ander probleem: Hoe ga ik die komende drie dagen doorkomen?