'Wat zit je haar leuk!'
'Dankjewel!'
'En ook al zo'n mooie nieuwe trui aan!'
'Ja, vind je hem goed staan?'
'Geweldig! Past echt heel goed bij de kleur van je ogen.'
'Lief ben jij zeg...'

Voor het geval u misschien denkt dat dit de dagelijkse gang van zaken is in huize Van Egmond, ik moet u teleurstellen. Ook wij zijn gewoon mensen van vlees en bloed met alle (on)hebbelijkheden die daarbij horen. Complimenteus? Als het echt niet anders kan...

Het klinkt ook best slijmerig, dat bovenstaande gesprekje, vind u niet? Je zal toch heel de dag tussen zulke mensen lopen. Schei uit zeg. Dan heb je geen schoenen meer nodig, je staat er de hele dag naast. En dan, niet alles is even lief en leuk en aardig en goed. En juist in een gezin moet je ook leren om kritiek te geven en te incasseren. Daar groei je van.

Maar ja, nooit complimenten krijgen is ook weer niet goed. Dus ik vond die Complimentendag van gisteren helemaal niet zo verkeerd. Natuurlijk, meteen heb je weer van die zuurpruimen die lopen te verkondigen dat het onzin is om dat op een speciale dag te doen. Die geven op Moeder- en Valentijnsdag waarschijnlijk ook niets aan hun geliefden. Ik ook niet altijd, maar mij hoor je er niet over.

Niet dat ik gisteren zelf zoveel complimenten heb gekregen trouwens. Het was een dag als alle andere zeg maar. Ik deed net zo m'n best op limericks als altijd en van een enkeling hoor je dan wat, maar van de meesten niet. Ach, dat snap ik wel. Neem ik u ook helemaal niet kwalijk. U waardeert het tóch wel, dat weet ik best. Maar om dat nu steeds weer te zeggen, ben je gek... Als je niets hoort is het goed.

We zijn over het algemeen veel beter in het benoemen van dingen die niet goed zijn. Om nog even bij die limericks te blijven: Mensen zeggen weleens: 'Zo, je stond niet vaak in de krant hé, deze week?' Of, pas nog op een verjaardag, 'Tijd geleden dat ik je gehoord heb bij de Tweespraak!' Tja, in Groningen zeggen ze ook liever dat het 'niet slecht' is in plaats van 'goed joh!' Je staat er van te kijken hoeveel Groningers er rondlopen in ons land.

Voor alle duidelijkheid: Schrijver dezes solliciteert hier niet naar meer complimenten. Hij krijgt al eer genoeg in het leven. Maar er zijn in je omgeving vaak mensen genoeg die opfleuren als je iets aardigs tegen hen zegt. En dan welgemeend. Gewoon omdat je jezelf hebt voorgenomen om er wat meer op te letten. Je staat er versteld van hoeveel vaker je dan een lachend en vriendelijk persoon tegenover je hebt.

Nee, zo'n Complimentendag is echt nog niet zo verkeerd. Het brengt je op goede ideeën...