Terwijl ik de kerkzaal in wil lopen wordt me een kaartje in de handen gedrukt. Een foto. Komt me bekend voor, het is ons eigen kerkgebouw Het Baken met bovenop het dak een mannetje met een vergrootglas. Het is een uitnodiging voor een Vriendendienst op zondag 22 april. In het vergrootglas staat geschreven dat het Thema 'Lopen op het water is'. 'Dan zal', grap ik tegen Rik, 'Marco Borsato ook wel komen...'

Werk aan de winkel dus. We zijn met z'n allen naar de kerk gegaan, zoals gewoonlijk, en we hebben er allemaal eentje gekregen. Om uit te delen wordt ons nog eens fijntjes voorgehouden. Zodat op de bewuste zondag de kerk uit z'n voegen barst. 'Denk goed na wie u of jij mee zou willen nemen.' Dat gaat Sam al niet meer lukken. Zijn foto is na vijf minuten al verkreukeld. Zendeling of evangelist worden lijkt niet aan hem besteed.

Nou, laat ik eerlijk zijn, aan mij ook niet... Ik vind het een ramp, zulke acties. Want ja, het appelleert wel aan mijn schuldgevoelens. Een beetje volgeling van Jezus doet zijn best om ook anderen van het blijde nieuws te vertellen. Dus waarom dan zo'n kaartje in de binnenzak van je colbert stoppen in de hoop dat je hem vergeet? Gebruik het, dring erop aan, gelegen of ongelegen...

Het punt is dat ik zo goed snap waarom mensen liever niet naar de kerk gaan. Of sterker nog, waarom ze niet in een God willen geloven. Weet waar je aan begint hoor. Geloven in God, in Jezus, betekent namelijk dat je het niet meer zelf voor het zeggen hebt in je leven. Het betekent dat je je bij alles wat je doet gaat afvragen 'wil God wel dat ik het zus of zo doe?' En dan kan het weleens inhouden dat je dingen die je graag doet, moet gaan laten. Klaar ben je. Ja, dat staat niet in verhouding tot wat God je belooft, maar dat is nog zó ver weg...

Ik zou ook echt niet weten aan wie ik zo'n kaartje moet geven. M'n buurman? Hij ziet me aankomen. Tenminste, dat denk ik. Nee, die zit er echt niet op te wachten. De andere buren zijn hervormd, ga ik hem ook niet aan geven. Stel je voor dat ik ruzie krijg met m'n schoonouders dat ik onder hun duiven schiet. Ik weet nog wel een vertegenwoordiger die hier weleens aan komt waaien. Maar ja, net niet deze week waarschijnlijk.

Ik zou het natuurlijk ook anders kunnen doen, net als deze twitteraar. Heb je meteen een heel groot bereik. Stel dat een van je volgers gehoor geeft aan de uitnodiging. Mooi toch? Zou hij tegen hetzelfde probleem zijn aangelopen?