Weer in de lucht |
vrijdag 18 mei 2012 | |
Laat de kurken maar knallen. Steek de loftrompet. Koop een taart, want het is groot feest! Echt, u zal het niet geloven, ik ben weer in de lucht en voor iedereen bereikbaar. Mijn mobiel is wonderwel genezen van zijn verminking en ziet er weer glanzend en als nieuw uit. Ik ben blij, welteverstaan reuzeblij. Vanmorgen vroeg kwam de postbode hoogst persoonlijk het kostbare pakje afleveren. Wat heb ik lang zitten wachten op de mat, de ribbels staan in mijn billen. Eindelijk kwam mijn schermpje binnen. Het dunne glaasje zat heel goed verpakt en heeft blijkbaar een reis om de wereld gemaakt, want het was eerst verstuurd naar onze beneden buren in België. Rik had het besteld en heeft er waarschijnlijk geen Holland bij vermeld. Vandaar die lange wachttijd, maar het mag de pret niet drukken. Vanmiddag is mijn Galaxy dus klaar gemaakt voor de zware ingreep, gedesinfecteerd en naar de OK gebracht. Alles moest heel steriel gebeuren en Marjan was de interniste. Gewapend met schroevendraaiers, een mesje en een föhn (!) ging ze aan de slag. Spannend, superspannend. Want het was een zware klus en bovenal niet zonder risico’s! De gehele ingreep duurde zo’n honderdtwintig minuten en ik kan u wel vertellen, het zweet moest gedept op het voorhoofd van de interniste. En ik maar in spanning afwachten. Ik kreeg er buikpijn van. Maar eindelijk was daar het verlossende woord, de deur ging open en de patiënt had de ingreep overleefd. Moest nog wel even nieuwe energie opdoen aan de oplader, maar daarna zal hij toch weer snel herstellen en de oude zijn. Met een geheel nieuw gezicht, zonder kras of rimpel. Ik maakte een eerbiedwaardige diepe buiging voor mijn interniste sister en riep uit: ‘Marjan je bent mijn allerliefste zus!’ Elke vereniging, instelling, bedrijf of maatschappelijke organisatie kent ze wel: mensen die zich onvermoeibaar en onbaatzuchtig inzetten voor dat éne doel. Zonder deze personen zouden veel instellingen niet kunnen bestaan en zou de samenleving er heel wat schraler uitzien. Echt waar Marjan, in mijn ogen verdien jij een lintje, of een appeltje van oranje! Reuze bedankt! |