'Wie gaat er mee naar het strand?'
Het is Hemelvaartsdag en een lege middag ligt voor ons. Bij uitstek een dag om lekker uit te waaien in Scheveningen. Net als met Tweede Paasdag. En met Tweede Kerstdag. En straks waarschijnlijk met Tweede Pinksterdag...
'Niemand zin?'
'Ja, als we gaan eten bij Binky Beer.' roepen Bart en Sam. Helaas, dat zijn we niet van plan. En dus vertrekken Ineke en ik even later samen richting kust. Dan maar zonder kinderen. Lekker rustig.

Het weer valt helemaal niet tegen. Een melkachtige hemel waar de zon toch nog doorheen kan komen. Niet teveel wind. Niet te koud ook. En daarom is het druk aan de rand van Nederland. Dat merken we direct al als we neervallen bij de eerste de beste strandtent die we tegenkomen. De bediening heeft de handen vol, maar het lukt ze desondanks om twee cappuccino te noteren op een handheldcomputertje.

Wij amuseren ons intussen met het kijken naar mensen. Wat zijn er toch een hoop verschillende potjes en dekseltjes. Achter ons strijkt een echtpaar van onze leeftijd neer met een een dochter van een jaar of zeventien. Ook zij wenken de ober. Als hij de knappe jonge meid ziet begint hij te stralen en weet hij niet hoe snel hij hun kant op moet komen.

'Warme chocolademelk met slagroom? Nee, het spijt me, het is zó ontzéttend druk, de slagroom is op...' Ja, dat wil je niet als jongen van een jaar of twintig. Dat je dan zo'n leuk meisje teleur moet stellen. 'Doe dan maar een wit wijntje voor ons alledrie.' Opgelucht haalt hij adem. Zijn middag lijkt gered. 'Twee cappuccino toch?' vraagt hij ons in het voorbijgaan. We knikken. Na een kwartier wachten beginnen we nu toch wel echt trek te krijgen ja.

Even later komt hij met een blad vol voorbij lopen. Drie witte wijn zien we staan. Ook nog wat andere drankjes. Geen cappuccino. Ineke en ik kijken elkaar aan. Vervolgens op onze horloges. We zijn inmiddels ruim twintig minuten verder. 'Zullen we?' vraag ik. We staan op en wensen de witte wijndrinkers nog een fijne middag. 'En als de ober straks met twee cappuccino komt, zeg dan maar dat we het wachten zat werden.'

We wandelen verder. Lekker rustig zonder kinderen. Inderdaad. Maar soms heeft het bij je hebben van een knappe dochter toch onmiskenbaar voordelen...