Als ik op m'n papier kijk en dus mijn hoofd naar beneden buig voel ik dat het mis gaat. Het zit niet goed bij mijn rechteroor. En in m'n linkerooghoek verschijnt iets wat lijkt op het uiteinde van een microfoontje. Die hoort toch echt naast mijn wang te zitten. Terwijl ik doorpraat probeer ik de boel weer op z'n plaats te krijgen. Pfff... Wat een rotding...

Ik heb bewondering voor iedereen die vroeger zonder versterking een menigte moest toespreken. Wat een geweldige stemmen moeten er toch zijn geweest in de geschiedenis. Neem nu een grote kerk als de Sint Laurens in Rotterdam. Ga er maar aan staan als predikant. Meer dan duizend mensen onder je gehoor. Je vraagt je af of ze het allemaal wel konden verstaan. Want het galmt ook nog in zo'n groot gebouw.

Zelf heb ik in mijn jeugd eens een Kamper Hogeschooldag meegemaakt in een Rooms-Katholieke kerk aldaar. We zaten acherin. Nou, er was werkelijk geen chocola te maken van de lezing die er gehouden werd. En dat was toch echt al in de tijd dat er her en der luidsprekers hingen. Een akoestiek van likmevestje dus. Was ook de laatste keer dat mijn ouders naar dat gebouw gingen.

Toen onze eigen kerk Het Baken in Bergschenhoek gebouwd werd was het ook best spannend hoe het qua geluid zou uitpakken. Stenen muren, stenen vloer, als dat maar niet teveel galm gaf. Maar nee, het viel alles mee. Perfect wil ik het niet noemen, daar heb ik niet genoeg kennis van zaken voor, maar het klinkt mij goed in de oren. Als de geluidsinstallatie het tenminste doet. Want zonder blijft lastig. Ja, of je moet Mozes heten natuurlijk.

Maar zo'n microfoon, ook dat is een verhaal apart. Tot een paar maanden geleden knipte je een microfoontje op je rever van je colbert of stropdas en klaar was je. Maar het kon beter dacht men. Het heeft nog het meest weg van een hoortoestel. Je zet een bril achterstevoren op je hoofd zodat het microfoontje naast je wang zit. Als het goed is tenminste. Bij mij was het niet goed. Hoofd te klein? Kwam het door m'n haar? De draad verkeerd door m'n jasje? Geen idee. Ik bleef er mee worstelen tijdens de dienst. Grrr.

Heb je 's middags een predikant met een glimmende schedel. Blijft het ding perfect zitten. Dat wordt dus in de toekomst óf kaalscheren, óf niet meer preeklezen...