Het doet pijn om te horen, maar ja, voor de verwerking is het wel goed. René Froger voor de radio met z'n Oranjehit Samen.

Want wij zijn samen.
Een land met vele namen.
Samen zijn we sterk, samen zijn we één, je voelt je nooit alleen.

Nou, ik voelde me heel erg alleen, woensdagavond. Tjongejonge...

Achteraf bezien heb ik het zien aankomen. De voortekenen logen niet. Tóch niet. Welke? Rafaël van der Vaart op de voorkant van zijn glossy met een bloemetje in zijn mond. Wesley Sneijder die samen met twee journalisten vertederende jeugdtapes gaat zitten bekijken. En het allerduidelijkste voorteken: Yolanthe die voor haar programma op bezoek gaat bij Nigel en Winona de Jong. Zó fout...

Want waar gaat het mis op dit EK? Laat ik het maar gewoon klip en klaar zeggen: Er is geen bezieling. In de woorden van Louis van Gaal: Geen gogme. Er zit geen vuur in. De wil om te winnen is volstrekt afwezig. Werden we twee jaar geleden gek van het woordje focus, nu word ik gek omdat ik het mis. Niemand is gefocust! Ze gaan er gewoon niet voor! Probeer dan maar eens een wedstrijd te winnen.

En het is dus wel duidelijk hoe het komt. Profvoetballers die met bloemetjes in de mond poseren of gezellig keuvelend journalisten en andermans voetbalvrouw ontvangen en praten over de inrichting van hun huis zijn met heel andere dingen bezig. Een Nigel de Jong moet alleen maar denken hoe hij zijn tegenstander zo gemeen mogelijk uit de wedstrijd kan halen. En een Rafaël van der Vaart moet geen bloemetjes maar verdedigers opvreten! En Sneijdertapes? Die zijn helemaal niets waard als dat jongetje later geen prestaties levert! Ik heb honderd van zulke tapes in de kast liggen! Kom op zeg...

Nee, het is over en uit. Wat zegt u? Winnen van Portugal? Laat me niet lachen. Dat is ons in 10 wedstrijden zegge en schrijve eenmaal gelukt. En dan ook nog met 1-0. Gelooft u nu echt dat we dat gaan overtreffen op een moment dat een heel team niet-gefocust rondloopt? Schei nou toch uit. Het wordt een kaartenfestival, let maar op. Een frustratiewedstrijd omdat het wéér niet lukt.

Beleef het moment en vergeet je verdriet.
Je bent wie je bent, als je rekent op niets.
Je staat voor een deur, die pas opent als jij ervoor kiest.
 
Kijk naar de sterren, maar volg wel je hart.
Het wonder komt als je geen wond'ren verwacht.
Een zon en de morgen belooft, een bijzond're dag.

Die René Froger kan het mooi vertellen. Maar ik verwacht er niks van. Zelfs geen wonder.