Het is tien uur vrijdagavond. De kamerdeur zwaait open. Klaas komt van zijn kamer af. Op zijn gezicht een mengeling van verveeldheid en droefenis. 'Wat is het hier saai zeg. Niks te doen. Zullen we weer terug gaan naar de camping?' En dat na twee weken verstoken zijn van computer, tv en wifi...

Ja, we zijn weer thuis! Toch wel lekker hoor, vakantie op een plek niet zo ver weg. Ruim vier uur rijden en je bent er en nog eens zo'n ritje en je bent weer terug. Ideaal! Alleen, je hebt natuurlijk geen mooiweergarantie. Dat merkten we meteen toen we twee weken geleden aankwamen. Ze hadden nog net geen ark gebouwd op Vakantiepark Walsdorf maar eigenlijk was zo'n reuzeschip wel handig geweest. Mooie Kinderlandactiviteit ook.

Maar wij hebben natuurlijk prachtig weer gehad daar. Nee, echt. Het ging net opklaren toen wij er aan kwamen. Werd zelfs boven de dertig graden die eerste week. En dan mis je een zwembad bij de camping. Die ligt gelukkig wel op een paar kilometer afstand in Vianden, maar je moet er wel even de auto voor pakken. Een prachtig zwembad, dat dan weer wel.

Die mooie dagen werden trouwens wel in stijl afgesloten. Met onweer en slagregens. En een natte slaaptent voor Rik, Ard en Bart. En, zo zijn wij, de gedachte 'O, als het ooit maar weer ophoudt met regenen...' Ja, wat het weer betreft zijn wij best wel stakkerds. Er zit zo een wolk voor ons over het algemeen wel zonnige humeur. Maar zie, de volgende dag was alles weer vergeten.

Walsdorf was voor ons de derde Beter Uit-camping. En omdat er niet meer zijn dus ook een soort van afscheid. Want we zijn gewend om telkens een andere camping op te zoeken. Niet omdat ze ons niet meer willen terugzien (ik hoor u denken: dat zou inderdaad best een goede reden zijn) maar omdat we steeds nieuwe einders willen ontdekken. Volgend jaar wellicht richting Ardèche?

We kijken dus terug op een prima verblijf in Luxemburg. De jongens zeker. Niet omdat de omgeving hen zo aansprak of de voorzieningen zo buitengewoon waren, maar puur vanwege de contacten met andere jongeren. En ja, dan is thuiskomen een afknapper. Saai. Zelfs als je je computer weer hebt. En tv. En wifi...