Zo'n lied als 'Daarom' van Esther Tims probeert antwoord te geven op de vraag waarom er verdrietige dingen gebeuren in je leven. Is dat het noodlot of heeft het een bedoeling? Het brengt je eigenlijk bij de vraag waarom, of beter, waartoe een mens eigenlijk op aarde is. Zoveel mogelijk plezier maken? Eruit halen wat er in zit? Pluk de dag? Maar hoe doe je dat als je jezelf niet gelukkig voelt? Als degene waar jij van houdt wordt getroffen door een ernstige ziekte? Als je kind plotseling door een ongeluk om het leven komt? En wat te denken van mensen die te kampen hebben met een handicap? Of is het leven een feest als je huwelijk moeizaam is en op de klippen dreigt te lopen? Als je graag kinderen wil, maar ze niet krijgen kunt? Dan blijkt opeens dat het leven niet altijd fijn is. Druiven zijn in dit leven nogal eens zuur. En als de Landman gaat snoeien, dan doet dat pijn. Er worden delen van je weggeknipt waarvan je zelf vind dat je ze niet kunt missen. En waarom, waarom...

Wat een prachtig beeld toch, zo'n wijnstok die wordt gesnoeid. Het mannetje kan zich voorstellen dat zo'n struik bij zichzelf denkt: 'waar is dit nu eigenlijk allemaal goed voor!' Weet zo'n wijnstok veel dat hij daardoor in het nieuwe seizoen weer mooie verse druiventrossen gaat voortbrengen. Nee, als het aan hem zou liggen, dan bleef hij lekker doorgroeien en verwilderen...

Misschien, zo dacht het mannetje, was het grootste probleem van de mens wel het feit dat hij zelf wil uitmaken wat goed voor hem is. Was het op dat punt ook niet fout gegaan in het paradijs? Adam en Eva die als God wilden zijn? Zelf beslissen wat goed en kwaad was? Welnu, elke dag is zichtbaar wat daarvan is terecht gekomen. Oorlog, honger, geweld, armoede, ziekte, zonde.

Ook bij zichzelf herkent het mannetje de neiging om aan de korte termijn te denken. Zorg dat je het nú naar je zin hebt. Hoe vaak beginnen verslavingen niet op dat punt? Je eerste sigaret. Meedoen. Je wilt erbij horen. Je denkt niet aan de schadelijke gevolgen die het kan hebben. Je eerste pilsje of breezer. Niet eens lekker, maar toch. Verslaving aan seksualiteit. Ze noemen het zelfbevrediging, maar bevredigt het echt? Het mannetje weet wel beter, door schade en schande wijs geworden.

Hoe anders leest hij het in zijn bijbel. Daar wordt gesproken over het opnemen van je kruis. Kruisdragen achter Christus aan. Als het ware zelf gaan snoeien in het leven dat je leeft. Is dat leuk of fijn? Nee, bepaald niet. Om bij de genoemde voorbeelden te blijven: Probeer maar eens van het roken af te komen. Dat kost strijd. Vallen en proberen weer op te staan. Als je verslaafd bent aan je biertje of je wijntje dan geldt hetzelfde. En hoeveel jongens en mannen worden door het overvloedige aanbod van porno op internet niet in de verleiding gebracht om zich telkens weer aan dergelijke beelden te vergapen? En hoe ontzettend veel moeite kost het om die verleiding te weerstaan? En dat alleen maar om een moment van plezier te creëren. Maar hoe zit het met de schade die het aanricht? Beelden die zich vastzetten in je hoofd en die je steeds weer aansporen om op zoek te gaan naar nog heftiger plaatjes? Vrouwen en meisjes gaan beschouwen als middelen om lust op te wekken?

Het mannetje kent die strijd ook in zijn leven. Hij heeft ondervonden dat gesnoeid worden pijn oplevert. Maar hij kent ook de zoete vruchten die groeien aan de ranken die daarna weer ontstaan. Hij heeft geleerd om zelf ook regelmatig het snoeimes ter hand te nemen. Verleidingen wegkappen. Oud hout knippen om ruimte te geven aan nieuwe ranken. Modelleren naar het beeld van Christus. Proberen om op Hem te gaan lijken. Met vallen en opstaan. Veel vallen. Gelukkig ook veel opstaan. Bijbellezen. Bidden.

Snoeien voor het komende seizoen. Denk aan je toekomst. Geen korte maar lange termijn. Op weg naar een eeuwig leven met je Verlosser Jezus Christus. Daar zijn druiven nooit zuur.