We zijn onderweg naar ons traditionele Zweedse ontbijtje in de herfstvakantie bij Ikea. Rik heeft ook een dagje vrijaf van zijn baas… Dus hij, Bart, Sam en ik nemen het ervan. Ineens klinkt vanaf de achterbank: ‘Mam, ons Engelse lesboek van school spreekt wel hééééééél respectloos over vrouwen.’ Totaal verrast draai ik me met een ruk om en kijk Sam in zijn bruine ogen. Snel draai ik weer terug en concentreer me op de volgende rotonde. Ik ben zeer verbaasd…

Ik ben dit namelijk helemaal niet gewend van onze basisschool. Ook Rik en Bart zijn behoorlijk geschokt. Dus ik vraag: ’Maar Sam, wat bedoel je dan?’ En hij vervolgt: ‘Nou eh... ik denk dat ik dat beter maar niet kan vertellen, want u zal er echt niet blij mee zijn.’ Daardoor groeit mijn verbazing nog meer. Ik begrijp er echt niets van en laat mijn hersenen kraken.

En dan zegt zijn grote broer Rik: ‘Vertel het nu maar… als je A zegt moet je ook B zeggen en je hebt ons nu toch al nieuwsgierig gemaakt.’ Dan komt het hoge woord er uit: ‘Oké, maar mam, u zal het echt niet leuk vinden... Alle vrouwen worden in mijn Engels boek namelijk met wijf aangesproken.’ Rik, Bart en ik barsten in lachen uit en halen opgelucht adem. Sam kijkt ons met grote ogen aan en roept boos en beledigd uit: ‘Wijf is in het Nederlands toch een scheldwoord voor vrouw?’ En ik: ‘Ja hoor Sam, je hebt helemaal gelijk. Volkomen respectloos.’