Ik ben bezig met de voorbereiding van een themadienst in het kader van het gemeenteproject Vooral de liefde. En het gaat daarin over het huwelijk aan de hand van 1 Korinthe 7. In dat hoofdstuk komt ook naar voren dat getrouwd zijn relatief is. Paulus wijst erop dat er aan het leven op deze wereld en dus ook aan getrouwd zijn een einde komt. Uiteindelijk moet alles in je leven gericht zijn op toewijding aan God. Leven met Hem eindigt nooit. Is voor eeuwig.

Wie of wat maakt jou gelukkig in je leven? Het kan je man of je vrouw zijn. Maar vroeg of laat blijkt dat toch niet de totale vervulling van je leven te zijn. Je man doet soms dingen waar je niet blij mee bent of boos om wordt. Of hij begrijpt je vaak niet. En je vrouw blijkt na verloop van tijd toch niet meer zo goed bij je te passen als je eerst dacht. Je ervaart haar meer als een beperking dan als een verrijking van je leven. Je man of je vrouw, uiteindelijk vervullen ze niet je hartsverlangens.

In de Bijbel laat God zien dat Hij de enige is die dat kan. Uiteindelijk is geen mens zo trouw als God is. Gods trouw is beter dan het leven, zegt psalm 63. Wat God belooft dat doet Hij ook. Bij Hem kom je nooit bedrogen uit. Dat blijkt de hele Bijbel door. Als God Zijn eigen Zoon opgeeft om jou te redden, hoeveel moet Hij dan wel niet van je houden?

En daarom kun je ook zeggen dat getrouwd zijn relatief is. Dat het uiteindelijk niet je man of vrouw is die je gelukkig maakt maar God zelf. Dat je daarom je heil bij Hem moet zoeken. Dat voorkomt ook overspannen verwachtingen van een huwelijk. Want wees reëel, hoeveel gelukkige huwelijken zijn er nu eigenlijk als meer dan eenderde sowieso al in een echtscheiding eindigt?

En je hoeft niet alleen aan echtscheidingen te denken. Elk huwelijk krijgt ook te maken met de dood. Een van tweeën sterft meestal als eerste. De ander blijft achter. Wat is dan je troost? Bij Wie zoek je hulp? Alle reden om dat te doen bij Jezus Christus, Gods Zoon. Hij laat je niet in de steek. Al kun je het er natuurlijk wel heel moeilijk mee hebben.

Niet verabsoluteren dus, het huwelijk. Het is 'slechts' een middel dat God geeft op weg naar Zijn eeuwig koninkrijk. Twee mensen onderweg die hun kinderen (als God die geeft) voorleven dat de liefde van God het allerbelangrijkste is. En als je dat voor elkaar krijgt ben je volgens mij nóg gelukkiger...