Donald Duck |
Weblog Kees | |
donderdag 06 december 2012 | |
'Maar hoe oud zijn uw kinderen dan als ik vragen mag?' Het moest er maar een keer van komen. Ik plukte vanmiddag de Donald Duck uit de brievenbus en ik kreeg opeens de geest. Het abonnement staat op naam van Klaas. Zo'n jaar of tien geleden kreeg hij het cadeau op zijn verjaardag. Tenminste, dat blijkt uit een kleine reconstructie die we net hebben uitgevoerd. Tien jaar wel en wee uit Duckstad. Maar het was al een paar keer gebeurd dat ik een nog ingepakt exemplaar van het leukste weekblad in de krantenbak zag liggen. Brugklasser Bart, tot voor kort een fervent lezer, is afgehaakt omdat hij nu kind-af is en Sam boeit het kennelijk niet genoeg. Hij tuurt liever naar het schermpje van een smartphone. En aangezien de baas z'n centen niet van blik zijn... 'U hebt zes kinderen? Hallo... En dat gaat?' Ik was zelf vroeger fan van de Eppo, de opvolger van de Sjors en de Pep. Het keizerrijk Trigië, de voetbalstrip met Roel Dijkstra en Agent driehonderdzoveel, dat waren volgens mij de verhalen die het blad vulden. En het blad werd wekelijks thuisbezorgd door de bladenman, door ons omgedoopt tot de Flierefluiter vanwege zijn immer getuite lippen. De Donald Duck is natuurlijk wel leuk, maar wekelijks... Nee. Zo af en toe een keer bij de tandarts of de Bloedbank, dat gaat. Alhoewel, ook dan kies ik liever voor de Psychologie Magazine. Staan toch interessantere dingen in. 'U hebt al betaald tot april 2013. U kunt dan gewoon tot die tijd de Donald Duck blijven ontvangen maar ik kan u in plaats daarvan ook een ander blad toesturen. Wilt u dat?' Gelukkig maar. Was ik er bijna weer ingetuind. Gaat ons geld naar het volgende abonnement. De man aan de andere kant van de lijn heeft alle begrip. 'Veel plezier met die zes kinderen!' wenst hij me toe. 'Dankjewel' zeg ik terug, 'En jij heel veel sterkte...' |