Ik zit op de bank en heb mijn ogen gericht op de tv. Om mij heen zit-ligt-hangt de rest van de familie. Ze doen zich te goed aan de avonturen van een jongetje dat de ene avond alleen thuis is en de andere avond alleen in een hotel. Gek genoeg hebben beide films dezelfde titel. Home alone. Nou vooruit, bij de een staat er een 1, bij de ander een 2 achter.

Aan de blikken die op me gericht worden zie ik dat ik geacht wordt antwoord te geven op een vraag. Zuchtend doe ik mijn oortjes uit. 'Wat?' vraag ik. Gaat natuurlijk weer nergens over. Snel concentreer ik me weer op de muziek die via dezelfde oortjes mijn oren binnendringt. Als je toch moet kiezen tussen een film kijken of de Top 2000, dan weet je het toch wel?

Eigenlijk ben ik best wel jaloers op Kevin van de film. Je zult toch lekker alleen thuis zijn deze dagen... Kun je de hele dag de radio laten knallen. Maar vanbinnen weet ik best dat het zo niet werkt. Geluk zit hem in de kleine dingen. Juist als je jezelf enorm verheugt op bijvoorbeeld een vrije dag en uitslapen ben je om zeven uur wakker en kun je de slaap niet meer vatten.

Nee, je moet de momenten pakken, dat is het beste. Dat inspireert ook het meest. Zo had ik gisteravond nog een revanche te goed van Job. Maandagavond verloor ik met 4-3 met darten. En zie, de wraak was zoet. Met op de achtergrond Radio 2 vermorzelde ik hem met 6-0.

Vanavond is Home alone 3 op de buis geloof ik. Ik sluit me wel weer op. Vrijwillig. Dat krijg je als je de enige liefhebber in huis bent. Dan ken je je plaats. En zolang de Top 2000 nog niet afgelopen is zal er ook wel niet gedart worden.