‘Oh pap, wat lijkt het mij stoer om dit jaar samen met u de molentocht op de Rotte te schaatsen.’ Kees kijkt in de grote verlangende bruine ogen van onze jongste. Sam wacht mijmerend op een reactie… Ja, de schaatskoorts in huize van Egmond stijgt met de dag. En dan ineens zegt Sam: ‘Langs hoeveel steden komen we dan eigenlijk?’ Het gelach van zijn grote broers is natuurlijk niet van de lucht. Ik geloof dat Sam zich een beetje vergist en in de war is met de Elfstedentocht. Waar overigens de nieuwsbulletins bol van staan. Beledigd kijkt hij in het rond. Ik help hem uit de droom. ‘Het is geen stedentocht Sam. Het is een molentocht.’ En gelukkig is het verlangen om die tocht samen met zijn vader te schaatsen er niet minder om. Nu maar hopen dat ze nog de kans krijgen en dat het weer het toelaat. (foto 2008)