Is het mogelijk om al jarenlang naar de kerk te gaan en dan toch iets nieuws te horen? Ja, dat is mogelijk. Ik wist het al, maar gisteren bleek het opnieuw. Een preek over Zondag 38 van de Heidelbergsche Catechismus. Over het vierde gebod. Best een beladen onderwerp in de vrijgemaakte kerken, juist ook in het recente verleden. En opeens had ik zo'n ervaring. Of... heb ik vroeger misschien zitten slapen als het hierover ging?

Altijd weer goed om je oude predikant weer eens te horen. Toen ik hem zo zag staan, grijs en al wat kalend, toen moest ik terugdenken aan de jaren tachtig. Net begonnen als dominee. Geliefd bij jong en oud in zijn eerste gemeente. Volleyballend, (zaal)voetballend, en bloedfanatiek ook nog. Kijk, dan maak je het bij de jeugd. Super.

En nu dan een dienst over het vierde gebod. Met een hele rits bijbelteksten waarin het ging over het belang van de sabbat, de sabbatsrust en de rust die nog in het verschiet ligt voor hen die geloven in Jezus Christus als hun Verlosser. Ik ging er eens goed voor zitten. Want wat zou hij zeggen over de verhouding tussen de oudtestamentische sabbatdag en de zondag van nu?

Hij legde uit dat er bij het volk Israël sprake was van een verschil tussen wat heilig was en wat gewoon. God zelf maakte daar onderscheid tussen. De zevende dag was apart gezet. En je had niet alleen de sabbatsdag maar ook sabbatsweken, -jaren en zelfs jubeljaren. Dagen, weken en jaren waarin absoluut rust van het werk was geboden. Om daarmee te leren ook dat niet jijzelf hoefde te zorgen, maar dat God zorgde. Soms zelfs met een oogst voor drie jaar als dat nodig was. En het was niet alleen rust, maar ook feest.

Maar op Goede Vrijdag wordt de scheiding tussen het heilige en het gewone opgeheven. God scheurt zelf het voorhangsel in de tempel van boven naar beneden doormidden. Het heilige gaat vanaf dan het hele leven doortrekken. Alle christenen zijn priesters en koningen. Elke dag is heilig. Er is geen onderscheid meer tussen rein en onrein vlees. En dat zorgt er ook voor dat Paulus tegen de Kolossenzen kan zeggen: Laat niemand u iets voorschrijven op het gebied van eten en drinken of het vieren van feestdagen, nieuwemaan en sabbat. Dit alles is slechts een schaduw van wat komt – de werkelijkheid is Christus.

En dát was nu het nieuwe. Ik ben zelf nog vaak geneigd om de zondag apart te zetten van de rest van de week. Alsof het net zo'n dag is als de sabbat was voor de Israëlieten. Een dag waarop je dingen niet doet of juist wel omdát het zondag is. En misschien heb ik het al vaker zo horen uitleggen als in deze preek, maar het kwam nu echt bij me binnen.

Tja, misschien denk je wel 'waar hééft hij het over?' Dan daag ik je uit om de preek ook eens te beluisteren. En als je wilt reageren, ga je gang. Graag zelfs. Ik ben benieuwd of je dezelfde ervaring hebt als ik.