Het is zaterdag en het weer laat zich van zijn (haar?) betere kant zien. De wolken verdampen en de zon breekt door. Job is met een groep van de kerk ruim 100 kilometer aan het fietsen richting Kinderdijk. Ineke en ik besluiten niet achter te blijven. Maar wel in ons eigen tempo. 'En niet te ver hoor!' waarschuwt Ineke. 'Geen 30 kilometer.'

Dat heeft een geschiedenis. Jaren geleden besloten we ook op een zaterdagmiddag een stukje te gaan fietsen. Job en Marjan in kinderzitjes achterop. En al snel zagen we bordje met 'Zuidplasroute'. Dat leek ons wel wat. De knooppunten moesten nog worden uitgevonden. We fietsten heerlijk een eind weg. Totdat na een uur of twee het zitvlees zich deed voelen. En toen moesten we nog terug...

'Nou, 30 kilometer is niet ver. Maar we zullen wel even kijken. Ik zet de app van Endomondo op m'n telefoon, dan kunnen we precies bijhouden hoe ver het is. Gaan we eerst tegenwind, dan valt het terug weer mee.' En zo vertrekken we na de zaterdagse tosties in westelijke richting. Zoetermeer-Balijbos-Nootdorp, om uiteindelijk uit te komen bij de Dobbeplas en het Delftse Hout.

Als we bij restaurant Café de Midi op landgoed De Uylenburg aankomen werp ik een blik op de digitale kilometerteller. 'En?' vraag ik. 'Hoeveel hebben we al gereden?' 'Nou, voor mijn gevoel wel 25 kilometer.' zegt Ineke. Ik lach. 'Dat valt je tegen. Het zijn er ruim 15.' Maar ja, je moet op je gevoel afgaan vind ik, dus we bestellen een heerlijke cappuccino vergezeld van perengebak met slagroom. Om ons heen scharrelen kippen. Het lijkt wel alsof we thuis zijn. De zon schijnt, het leven is goed. Een mus vult zich met de laatste kruimeltjes op tafel.

Een half uur later bestijgen we de stalen rossen weer. Wind mee fietst twee keer zo lekker. We vliegen door Delfgauw, richting Oude Leede, om vervolgens langs de Ackerdijckse polder weer richting het Bleiswijkse te trappen. We gaan eens wat verzitten, komen even uit het zadel en kijken elkaar veelbetekenend aan. Het is weer zover. Zadelpijn.

Tja, niet zo vreemd, zo blijkt als we thuiskomen. De teller staat op 32,7 kilometer. Nee, die Ineke is zo gek nog niet.