Stel je toch eens voor hè, dat het kon. Dat je zelf op vakantie gaat, voor een week of twee of zo, naar bijvoorbeeld het Beierse Woud in Zuid-Duitsland, en dat het dan gebeurde. Dat kaboutertjes je huis zouden schilderen. De hele buitenkant. Dat je terugkomt, uitgerust en wel, en dat je dan verbaasd uitroept: 'Wauw, kijk nou!'

Dat kun je wel vergeten natuurlijk. Wie gelooft er in kaboutertjes? En al helemaal niet in schilderkaboutertjes. Ze zien je aankomen. 'Zijn wij veel te klein voor!' Maar ja, die buitenboel was onderhand wel hoognodig weer aan een schilderbeurt toe. En ik had er zelf bijzonder weinig tijd voor. En zin al helemaal niet. Goede raad was dus duur.

Die goede raad bleek bij mijn broer vandaan te komen. Uit hetzelfde hout gesneden als ik. Hij liet een paar weken geleden gewoon offertes maken door een aantal schilders en koos er eentje uit. In een dag of drie/vier was hij van zijn hele probleem verlost. Ook van een paar handenvol euro's, eerlijk is eerlijk, maar hij had het er graag voor over. De bloemen waren niet voor niets duur dit voorjaar. Nee, hij kwam de staat van ons huis wel even opnemen.

'Weet je wat jij moet doen?' 'Naar de Kamer van Koophandel denk ik?' 'Nee, die schilder opbellen en vragen wat het kost als hij bij jou ook komt verven. Want het is hard nodig en zelf kom je er niet toe. Moet ik hem bellen?' 'Nou, als je dat wil, jij hebt z'n nummer.' Kijk, zo doen broers dat onder elkaar. Geen woorden maar daden. En ja hoor, een dag later was de schilder er om een prijsje te maken en nog een dag later stonden de steigers al klaar.

En zo gaan wij met een heerlijk gevoel op vakantie. We hoeven niet te speculeren over kaboutertjes die misschien aan de slag gaan. We rijden vanavond weg, kijken nog eenmaal naar ons prachtige huis en zeggen: 'Wauw, kijk nou!'

Ik verheug me nu al op onze terugkomst...