Het lijkt een beetje op een schilderij. Jarenlang denken ze dat het niet van de meester is, maar opeens is men om. Nieuwe technieken, een andere manier van kijken en beoordelen en ja hoor, de kogel gaat door de kerk. En groot komt het in het nieuws: Nieuw schilderij Vincent van Gogh ontdekt! Zo ongeveer voelt voor mij het advies van de Deputaten M/V in de GKv.

Het was ergens in de jaren negentig van de vorige eeuw. De Generale Synode van Ommen sprak uit dat vrouwen het stemrecht in de Gereformeerde kerk vrijgemaakt niet langer mocht worden onthouden. Dat was best een spannende uitspraak. Gemeentevergaderingen moesten worden belegd om kerkenraden dit te laten uitleggen. Gelijk gingen er al stemmen op dat de stap naar het actieve kiesrecht gevolgd zou worden door het passieve. Niet alleen kiezen maar ook gekozen worden. Maar nee, dat was beslist niet de bedoeling.

Sinds vorige week weten we beter. De tijd heeft z'n werk gedaan. Langzamerhand is de stemming binnen de kerken omgeslagen. Wellicht ook omdat de kleur van de kerken veranderd is doordat vanaf 2003 een aantal bezwaarde broeders en zusters de kerken heeft verlaten. Het spreekt voor zich dat er dan minder op de rem wordt getrapt dan voorheen. En zo kan het gebeuren dat er op een willekeurige donderdagmiddag op het Twitteraccount van de Theologische Universiteit een bericht verschijnt met deze mededeling: 'Ja er is ruimte voor de vrouw als ambtsdrager.'

Ik schrok. Dat zeg ik eerlijk. Want er zou niet alleen een taak voor vrouwen zijn weggelegd als diaken, maar ook als ouderling en predikant. En dat terwijl er juist op voorgaande synodes zo is gehamerd op het feit dat het regeerambt in de kerken vrouwen niet toekomt. En niet omdat mannen zich daar ongemakkelijk bij voelen, nee, er werd verwezen naar de Bijbel, Gods Woord. Onder meer 1 Korinthe 14, maar niet alleen die tekst. Het was simpel luisteren naar het onderwijs van de Bijbel. Ten minste, zo leek het.

Maar nu is opeens alles anders. De zwijgteksten van Paulus blijken toch cultuurgebonden. Er moet meer aandacht komen voor het beeld van God in man én vrouw. Paste het in de cultuur van toen dat vrouwen moesten zwijgen, in de huidige cultuur verdisconteer je de veranderende opvattingen in juist wél een plaats voor de vrouw als ambtsdrager. Het kan verkeren zou Bredero zeggen.

Ik voel me verward. 'Laat je niet regeren door angstgevoelens' zei iemand. 'Probeer er open naar te kijken.' Ja, alsof dat nog gaat. Hoe vaak heb ik niet tegen anderskerkenden gezegd dat ze helemaal fout zaten met de vrouw in het ambt? En ik haalde de Schriftbewijzen erbij. Hoe vaak hebben onze kerken andere kerken er niet op aangesproken? De synodalen. De Nederlands Gereformeerden. Nee, objectief zijn valt niet mee.

Het is nog maar een advies. Die gedachte spookt door mijn hoofd. Maar ik hoor de geluiden al om mij heen. 'Als dit er door komt dan ben ik weg!' En ook: 'Als dit er niet door komt dan ben ik weg!' Dat doet me nog het meeste pijn. Er ligt een splijtzwam in ons midden ben ik bang. En er zal een wonder nodig zijn om die niet tot ontploffing te laten komen. Heer, wees ons genadig.