Het gebeurt tijdens een autorit naar het noorden in het kader van een Broederdag. Zwager Paul zet een cd op. 'Dit is mooi joh! Moet je eens luisteren!' Dat moet iets van Johnny Cash zijn, een van zijn favorieten. Of anders Philip Glass, zijn andere grootheid. Maar nee, even later klinkt een mierzoete vrouwenstem door de auto. Ik kijk mijn twee andere zwagers aan, verbijsterd. 'Dat is Katie Melua!' schamper ik. 'En dat vind jij mooi?'

Het programma De Wereld Draait Door heeft er dit jaar een item van gemaakt. Guilty pleasures, oftewel welk liedje vind jij stiekem leuk? Zou niemand het van je denken maar ga jij echt uit je dak van de Vogeltjesdans? Dat soort dingen. Een beetje als een liefhebber van klassieke muziek die André Rieu geweldig vindt maar daar niet voor uit durft te komen.

Bij een van de eerste keren dat Matthijs van Nieuwkerk het item in DWDD aankondigde noemde hij ook Lady in red van Chris de Burgh. Tjongejonge. Alsof mensen dat stiekem wel leuk vinden. Matthijs, dat vindt iedereen een goed nummer! Gebruik je verstand man.Trouwens, élk liedje van Chris de Burgh is goed...

Guilty pleasures. Alleen het woord al. Het geeft aan hoe we ons laten meeslepen door wat anderen vinden. Stel je voor dat jij de enige bent die een liedje leuk vindt. Errug! Nee, je kunt maar beter meedoen met de massa, da's lekker veilig. Val je ook niet op.

Nou, ik vind The Cats nog steeds prachtig hoor. En zeker dat heerlijke Scarlet ribbons. En ik heb voor de Top 2000 gestemd op Joey Dyser met 100 years. Ik schaam me echt nergens voor. Ik geniet ook dit jaar weer van een een week lang met allerlei guilty pleasures. De Top 2000 staat er vol mee. Weet je hoe dat komt? Omdat mensen stiekem hun eigen muzieksmaak invullen als ze in hun eentje achter de pc gaan zitten. Een keer in het jaar kan ze dat lekker niks schelen.

Zal ik je nog eens wat vertellen? Ik hoorde op Eerste Kerstdag Katie Melua met Spiders Web. Kippevelmomentje. Bedankt Paul!