Een gesprekje op de radio, vanmorgen vroeg. Over alcohol in het verkeer. Of beter gezegd, over géén alcohol in het verkeer. Een 0 promille tolerantie. Eén glaasje op? Laat je rijden. Dat zou een mooie regel zijn. Maar nog beter is, aldus een deskundige, als het in ons systeem zou zitten. Dat je bij jezelf denkt: Nee, ik drink niet want dan breng ik mezelf én anderen in gevaar. Niet de regel maar het verstand. 'Als we dat toch eens voor elkaar zouden krijgen!' Hé, herkenbaar!

Ja, want dat lijkt verrassend veel op hoe je als christen je leven zou willen leiden. Niet dingen doen of laten omdat het zo hoort of omdat het in de wet van God staat, maar uit eigen beweging. Omdat je bent gaan inzien dat de weg die God wijst de beste is. En dus is het ook jouw weg geworden. God liefhebben en je naaste als jezelf niet meer als opdracht maar omdat je niet anders meer wil. Wie zou dat niet willen?

Ik heb niet zoveel met alcohol. Voor mij is het dus vrij gemakkelijk om onbeschonken op weg te gaan. Een wijntje af en toe? Ja hoor, als-ie maar wit en zoet is. En een pilsje? Alleen als het heel erg warm en dorstig weer is. Maar zelfs dan doe ik het meer om m'n kinderen te shockeren dan voor mijn eigen plezier. Bier is bitter en dat blijft het voor mij.

Maar voor veel mensen is het een ander verhaal. Die lusten er wel pap van. Ik schop ze niet om, grappen ze dan. En gisteravond in De Wereld Draait Door vertelde Connie Palmen nog van de belangrijke plaats die alcohol in haar leven inneemt, zeker na de dood van haar partner Hans van Mierlo. Ik moest terugdenken aan mijn buurman in Zoetermeer die waarschuwend zei: 'Denk erom dat je niet je verdriet gaat verdrinken!'

Als het niet je zwakke plek is dan gaat het wel. Niet roken is ook niet moeilijk als je lichaam de roep naar nicotine niet kent. Maar eenmaal verslaafd gelden er andere wetten. Dan kost het ineens ontzettend veel moeite om er weer af te komen. Zijn je goede voornemens na een paar dagen niet meer dan de gedachte 'Waar ben ik aan begonnen?'

Dus of alcoholvrij aan het verkeer deelnemen ooit in het systeem van mensen zal komen? Ik ben er bang voor. Ja, of er zou een resetknopje uitgevonden moeten worden. Fabrieksinstellingen herstellen. Dan zou ik nóg wel wat dingetjes weten...