'Heb je de deur van de caravan dicht gedaan?'
'Nee...'
'Ik voel spetters.'
'Zal ik maar even teruggaan dan?'
'Ja, doe maar voor de zekerheid.'

We zijn samen op weg naar het sanitairgebouw om het laatste afwasje van ons weekendje weg te doen. Bart en Sam zijn hem snel gesmeerd. Volgende keer toch eens wat beter afspreken. Ze komen er maar gemakkelijk af zo. Als hun oudere broers en zus het wisten...

Best handig om een paar dagen weg te gaan voordat je echt op vakantie gaat. Je komt er bijvoorbeeld achter dat het bed van kussens toch wel wat hard is. Daar moet echt een matras voor komen. En Bart heeft inmiddels drie luchtbedden versleten. Allemaal lek. Wij weten wel hoe Action aan zijn omzet komt.

En zo moet er ook nog een nieuwe gasfles worden gehaald. We hebben er twee, maar een ervan is nu toch echt leeg. Verder is alles aan de caravan heel. Geen afgebroken raamhendeltjes, kapotte vitragelopertjes of meer van dat breekbare spul. Het kapotte vakje van de deur is vorig jaar al vervangen. Ik kwam er toen achter dat je de deur daar maar beter niet aan dicht kan trekken.

Nadat we de vaat hebben gedaan, een fluitje van een cent natuurlijk, lopen we terug en zien dat Sam en Bart druk bezig zijn in de caravan. Als ze ons zien naderen komen ze snel naar buiten. 'Wat is er aan de hand jongens?' Twee paar ogen kijken ons trouwhartig aan. Ze lachen pijnlijk. 'Is er wat gebeurd?' Nog steeds stilte. Ik doe de deur van de caravan open. Bart werpt een veelbetekenende blik naar de binnenkant van de deur.

Ik volg zijn blik. O nee hè... Het vakje dat vorig jaar is vervangen is er finaal vanaf getrokken. 'Jongens!' roept Ineke boos. 'Wat doen jullie dan ook in de caravan!' Ik zeg niks. Ik zou niet durven. De pot die de ketel verwijt. Nou ja, het duurt nog even voordat we echt op vakantie gaan...