Maandag 28 augustus 2006

Ik waarschuw alvast: Dit wordt een verhaal met een luchtje. De aanleiding ervoor is o.a. een preek die ik gisteren hoorde en waarin werd gevraagd (aan de mannen) welke aftershave men had gebruikt. En daarna werd aan de aanwezige vrouwen de vraag gesteld of de parfum die zij gebruikt hadden er mee door kon.

Nu heb ik zelf niet echt iets met aftershave of parfum. Ik meen zelfs dat er op mijn plankje flesjes staan die al zo'n twintig jaar oud zijn... Wees niet bevreesd, ze staan er, maar worden niet meer gebruikt. Wellicht zijn ze al weggegooid door mijn geliefde eega. Het enige dat ik nog weleens wil gebruiken na het (natte) scheren is een flesje Daniël Hechter, gekregen voor Vaderdag meen ik. Het kan ook nog van mijn verjaardag zijn van vorig jaar. Er is namelijk altijd een welkome gast, ik zal zijn naam niet noemen, die steevast een cadeaubon van de drogist geeft met daarbij geurige verzorgende aprés rasagebalsem. Heerlijk! Zeker omdat ik het zelf niet snel zal kopen...

Nu hoop ik natuurlijk niet dat u zult zeggen: O, vandaar dat er altijd zo'n zweetlucht om hem heen hangt! Tja, na een dag hard werken in een warme kas zou dat natuurlijk best kunnen gebeuren, maar over het algemeen raak ik die lucht na een flinke schrobbeurt onder de douche wel weer kwijt.

Ik schreef al over die preek. Dat was slechts een deel van de aanleiding. Het ander deel komt namelijk uit ons toilet. Schrik niet, zo smerig ben ik nu ook weer niet. Natuurlijk, iedereen vindt z'n eigen luchtje wel te harden en die van een ander niet, al schamen we ons wel weer voor onze eigen lucht als er net een ander na ons gaat maar daar wilde ik het niet over hebben. Nee, ik zal u geen poepie laten ruiken, het gaat mij om die verfrissers die u en wij in het kleinste kamertje gebruiken. Ik kan me de tijd nog herinneren van 'terug naar de natuur': Eén druk op de spuitbus en het leek of je in het bos je behoefte had gedaan... Of de bossen lavendel die ervoor zorgden dat je niezend en proestend een kwart rol WC-papier moest doorspoelen.

Welnu, op dit moment hebben wij de geweldige ervaring dat we al plassend denken dat er heerlijke AA-drink door ons lichaam wordt geproduceerd. Ik vroeg het eens na bij mijn medebewoners, maar er was er nog niet één op het idee gekomen om te proeven. Hoe halen ze het in hun hoofd! Wat die fabrikanten allemaal niet doen om stinkend rijk te worden?