‘Het is natuurlijk wel een gaaf gebouw dat weer helemaal bij Rotterdam past. Het staat allemaal lekker schots en scheef, kijk maar om je heen. Het is hier een ratjetoe aan bouwstijlen. Rooilijnen daar houwen wij ook niet van, wij pleuren alles gewoon neer.’

Wij zijn er al geweest. De spiksplinternieuwe Markthal in Rotterdam. Al vrij snel na de opening. En we waren onder de indruk, zeker. Met open mond hebben ‫Ineke en ik naar boven staan kijken. Wat daar allemaal te zien is! Echt schitterend. Een waar kunstwerk, dat plafond. Geen wonder trouwens, met zulke ontwerpers. Die hebben volgens mij op hun lichaam eerst een proef laten tatoeëren.

En dan al die verschillende kraampjes. Nou ja, kraampjes. Versunits. En markt is eigenlijk ook geen goede benaming. Het foodwalhalla van Nederland noemen ze zich op hun website. Boodschappen doen is er een belevenis. De ondernemers zijn lokale helden, maar ook gevestigde namen uit het land zetelen onder de appartementen en penthouses. Allen opererend met dezelfde passie. Dat is wat mij betreft wel het woord van deze tijd. Als je iets doet, doe het dan vooral met passie.

Natuurlijk was ik vooral nieuwsgierig naar de bloemen en de planten. En ik werd niet teleurgesteld. Er stonden prachtige bloemen in de winkel van Naturals, vrucht van een samenwerking met telersvereniging Decorum. En in een andere unit wil zo’n gepassioneerde ondernemer zelfs eetbare bloemen gaan verkopen. Wauw!

En toch hè, en toch… Ik weet het niet. Ik moet het allemaal nog maar zien gebeuren. Want we zijn wel in Rotterdam. De stad van geen woorden maar daden. Niet lullen maar poetsen. En in de Markthal gaat het wel heel veel over beleving. Over smaaksensaties. Over verse vis, mals vlees, warme broodjes, ontelbare kaassoorten en groente zo van het land. En daar hangt een prijskaartje aan. Aan zo’n versunit ook trouwens. Qua huur dan.

Is een Rotterdammer echt geïnteresseerd in kiemgroente van Rob Baan die naar oesters smaakt? Of in eetbare bloemen? Ja, bloemkool misschien. Dat is voor velen al gek genoeg. Maar om voor tomaten meer dan het dubbele te betalen dan op de markt buiten? Ik moet het nog zien.

De tijd zal het leren. Of het echt een Koopboog wordt. Of een Kijkdoos.