'Beste mensen,
ik lees altijd met veel plezier de limerick in de krant. Maar in die van vandaag worden zigeuners neergezet als verspreiders van akelige ziekten. Als ik zigeuner zou zijn, zou ik dit heel beledigend vinden. We vinden het een misser dat jullie deze bijdrage geplaatst hebben.'

Een e-mail met deze woorden viel vanmorgen op de elektronische deurmat van het Nederlands Dagblad. Hij werd naar mij doorgezonden zodat ik er kennis van kon nemen. Toch wel even schrikken natuurlijk, niet in het minst door de onderwerpregel van de e-mail: Erg foute limerick. Oei. Word ik zomaar in het kamp van Geert Wilders geplaatst, dacht ik nog.

Het kwam niet als een verrassing trouwens. Kort daarvoor kreeg ik al een Whatsappje waarin de vraag werd gesteld wat er precies mis is met zigeuners. Of ik misschien een soort zwartepietendiscussie 2.0 wil opstarten? Neenee! Dat is verre van mij!

Nu krijg ik niet zo vaak reacties op limericks. Zeker geen negatieve. Ze zijn op de vingers van een hand te tellen. Ik herinner me nog een limerick over een slang die een vrouw probeerde te verleiden. Dat vonden sommige lezers niet kunnen. En deze zomer nog berispte iemand het ND dat er in een limerick woorden werden gewijd aan de vliegramp met de MH17. 'De opsteller van deze limerick heeft de inhoud en formulering ervan uiteraard niet bedoeld als een grap, maar bij het onbeschrijfelijk treurige voorval past ten enenmale geen limerick.'

Dus eigenlijk valt het best nog wel mee, toch? Als ik het vergelijk met de dagelijkse ND-cartooniste Willeke zeker.  Hoe dan ook, ik heb vanmorgen maar even uitgelegd dat ik er iets anders mee bedoelde. Dat zigeuners door mij zeker niet in een kwaad daglicht worden gezet (of smienten), maar dat wij, mensen, vaak vreemdelingen de schuld geven als er in ons land iets niet goed gaat. Of het nu trekvogels, zigeuners of asielzoekers zijn.

Nou ja, ze worden in ieder geval gelezen...