Het is de avond van de vrije meningsuiting. In reactie op de aanslag in Parijs zit de tafel van De Wereld Draait Door vol met mensen die opkomen voor het vrije woord. Prem gaat het verst in zijn veroordeling van de daders. 'Ik heb het recht om te zeggen Allah bestaat niet! En wie dat niet wil horen die rot maar op.'

Het recht op vrije meningsuiting. Kunnen zeggen wat je denkt zonder dat een ander je de mond snoert. Het is hét paradepaardje van de westerse mens. Als ik een mening over iemand anders heb dan geef ik hem toch gewoon? Of er naar gevraagd wordt of niet. En zo gaat Youp wekelijks op zaterdag zijn gang in het NRC en Nico Dijkshoorn op woensdag bij DWDD. Hoe grover hoe mooier.

Het aparte is dat iemand als Prem gisteravond dan zegt dat er te weinig liefde voor elkaar is. Liefde overwint de haat. Met andere woorden, als je van een ander houdt dan kun je ook zijn beledigingen aan. Die slik je. We krijgen allemaal weleens een beurt, volgens Prem. Door Freek de Jonge is liefde ooit het grote taboe genoemd. Het zijn haast Bijbelse noties.

En ze hebben gelijk. Kijk maar naar Jezus. Sjirk Kuijper wijst er in zijn commentaar in het ND vandaag ook op. "Jezus onderging alle beschimping en spot; hij verweerde zich zelfs niet toen hij op de pijnlijkste en diepst krenkende manier zou worden omgebracht. 'Doe je zwaard weg', zei Hij tegen wie hem wilden beschermen; 'Ieder die geweld gebruikt, zal door geweld sterven'." Een christen kan nooit met een beroep op Jezus een Kalasjnikov oppakken om een spotter neer te schieten. Onmogelijk.

Maar toch zou je willen dat de Prems, de Freek de Jonges en de Youps niet alleen op dit punt de liefde van stal halen. Want het werkt ook een andere kant op. Anderen wegzetten, kleineren, uitschelden of belachelijk maken kent ook zijn grenzen. Tenminste, als je met liefde aankomt wel. Als kinderen op school dit doen dan noem je het pesten of treiteren. Dan neem je maatregelen. Of je maakt er een tv programma over met behulp van Johnny de Mol of Arie Boomsma.

En daarom bleef het ook hangen in gebabbel. Oeverloos gebabbel van cabaretiers die zo graag de draak steken met van alles. Zeker ook met religie. En de christelijke variant in het bijzonder. En daarom ging de TV Draait Door bij ons uit. De vuiligheid van Theo Maassen en Hans Teeuwen hoefden wij niet te horen. Gelukkig zit er een knop op de tv. Een heel effectief wapen.

Nee, prima om op te komen voor de vrije meningsuiting. Maar doe het asjeblieft niet met een beroep op de liefde. Want als er één vinger naar de ander wijst, dan wijzen er drie naar jezelf. Hoe lief heb jij?