'Nummer 23?'
'Ja, dat ben ik!' zeg ik. Met een zwaai zet ik de computerkast op de balie. 'Vanmorgen tijdens het opstarten gaf het scherm geen beeld. Dat lag niet aan het scherm of aan de kabel, want ik heb ze ook op een andere pc aangesloten en toen deed de monitor het wel. Dus ik denk dat er iets met het moederbord is.'

Het zijn van die heerlijke mededelingen. 'Kees, de computer wil niet opstarten. Hij doet helemaal niks.' Ik voel meteen de stresshormonen ontwaken. Computer kapot. Dat wordt óf opnieuw installeren óf de portemonnee trekken en een nieuwe aanschaffen. En daaraan vastgekoppeld het opnieuw installeren van allerlei programma's. Mail overzetten. Contactpersonen. Doet Office het nog wel? Ik voel m'n hartslag versnellen.

Maar eerst maar even langs Informatique. Wie weet hebben ze daar een oplossing. 'Als wij hem gaan onderzoeken dan kost dat in ieder geval 25 euro meneer. En de kans is groot dat we dan tot de ontdekking komen dat er inderdaad een nieuw moederbord in moet.' Ja, want daar zit de monitor op aangesloten. Ruim een jaar geleden had namelijk de videokaart ook al de geest gegeven. En een nieuwe pikte hij niet. Dus dan maar de on-board aansluiting. Oja, en de usb-poorten aan de voorkant werkten ook al niet meer.

'Nou, dan weet ik niet of het verstandig is om er nog geld in te steken. Heb je ook nog wat anders staan?' Natuurlijk had hij dat. En nog geen half uur later verlaat ik een paar honderd euro lichter maar een nieuwe pc rijker het pand. En nu maar hopen dat ik alles weer aan de praat krijg.

Pffff... Dat valt best nog tegen. Maar uiteindelijk is het toch weer gelukt. Er is weer beeld. Ineke kan weer mailen. Office draait nog, de software is kennelijk nog niet te vaak aangemeld. En mijn hartslag is ook weer normaal. Hoera. We kunnen er weer een poosje tegenaan.