Fosfaat |
donderdag 16 april 2015 | |
Ik kom bij een zoektocht op internet de website van DLV’er René Corsten tegen. Ik lees bij hem over chrysanten die twee weken na het planten necrotische plekken in het blad vertonen. De groei blijft achter, ze doen het niet lekker. Maar dat herken ik! Dat is het! Het plezier van een tuinder zit voor het grootste gedeelte in de groei van zijn gewas. Staat dat goed, floreert het, dan heeft hij het naar zijn zin. Zelfs lagere prijzen, mits niet te lang durend, kunnen dat niet vergallen. Groei en bloei zijn z’n lust en z’n leven. Meer tuinder dan ondernemer. Maar o wee als het niet naar de zin gaat. Ik hoor het me nog zeggen pas. ‘Fosfaatgrenzen overschrijden wij niet. Daar gebruiken we zo weinig van.’ Het was tegen een medewerker van het Hoogheemraadschap. Nee, als het op fosfaat aankomt dan heeft het milieu van ons weinig te vrezen. Wat zeg ik? Niets! Maar hoe dom kun je zijn. Want bijna een jaar geleden schreef ik nog over achterblijvende groei in de kas. Vakken met planten die niet gedijden. Stikstofgebrek, concludeerden we. En dus verhoogden we de EC. En omdat we op onze andere locatie ook wat achterblijvende plekken constateerden gingen we ook daar omhoog met de meststoffengift. Nu, achteraf, kan ik het verklaren. We leken op een hulporganisatie die volop goederen verscheepte naar Haïti. Maar daar, op het vliegveld, waren geen mensen en trucks om de broodnodige spullen te verspreiden. En dus bleef het land honger houden. Zo ging het hier in de kas dus ook. Want wat lees ik? Fosfaat draagt bij aan een positieve wortelontwikkeling. Het is nodig voor een plant zodat ook andere voedingsstoffen kunnen worden opgenomen en getransporteerd. En ook al geeft je grondmonster aan dat er voldoende aanwezig is, toch maar gewoon bijmesten met monoammonium- of monokaliumfosfaat. Want niet alle gemeten fosfaat is ook werkelijk beschikbaar. Geloof me, het was een eureka-moment. Jarenlang maakten we mestbakken klaar zonder fosfaat. En dat omdat we gewoon niet doorhadden hoe belangrijk het is. Dat vergeten we nu niet meer. Want de gewasgroei op de slechte plekken is spectaculair verbeterd. René, bedankt voor je raad! Nu zit ik alleen nog een beetje met dat milieu… |