‘Ik kom twee pallets hoezen afleveren!’ Ik had het al gezien aan het logo op de zijkant van zijn truck. ‘Oké, dat is mooi! Er is er eentje voor de tuin hiernaast, de ander kun je lossen en die daar (ik wijs naar een pallet met dozen in de hoek) mag je meteen opladen. ‘Daar weet ik niks van hoor,’ bromt hij. ‘Dan ga ik eerst even bellen.’

Iedereen maakt fouten. Daar kunnen we kort over zijn. En de een heeft meer fouten nodig om ervan te leren dan de ander. Die ruimte moeten we elkaar dan ook maar geven. Van vergeven is nog nooit iemand minder geworden. Doe je dat niet dan is de wereld al gauw te klein. Ontstaan er ruzies, worden er conducteurs geslagen of vliegen landen elkaar in de haren. Maar, eerlijk is eerlijk, het valt niet altijd mee.

Wij hebben bijvoorbeeld voor de derde maal in een paar jaar tijd problemen met onze bloemenhoezen. Eerst zaten ze aan elkaar geplakt, waarschijnlijk doordat ze verkeerd in de doos lagen. Oké, kan gebeuren. Er werd beterschap beloofd, de volgende keer anders verpakt en het probleem was opgelost.

Maar helaas bleek al snel dat er bij een volgende zending iets mis was met de bedrukking. De verf op of een versleten rol gebruikt bij de productie? Geen idee, maar er moest weer aan de bel worden getrokken. Excuses, uiteraard aanvaard. En een paar dozen gratis bij de volgende bestelling. Goed, we konden weer verder.

Toen, een ruime maand geleden, er was net een nieuwe bestelling van 150.000 stuks afgeleverd, wéér problemen. Hoezen die met vijf tegelijk van de scheurrand afvielen. Bundels die niet recht op elkaar zaten. En in plaats van netjes dubbel gevouwen in een passende doos lagen de hoezen met krullende zijkanten in een te smal exemplaar. Hoe lang van geduld moet je zijn als tuinder?

De maat was vol. De fabrikant werd ondubbelzinnig te verstaan gegeven dat er nu echt een grens was gepasseerd. Dat werd, gelukkig, volmondig toegegeven. Hoezen zouden worden teruggehaald en uitgezocht. Zo gezegd, zo gedaan.

‘En,’ vraag ik, ‘mag je ze meenemen?’ Hij knikt mopperend. ‘Als ze dat nou gewoon ook meteen tegen me zeggen. Dit kost allemaal weer tijd. Maar er gaat daar wel meer fout.’ Ik schiet haast in de lach. Hoe kan hij het zeggen…