'En pap, hebt u er al zin in?' Rik kijkt me schalks aan. Hij kent me. En zeker als ik op vrijdagmiddag na het middageten mezelf even neervlij op de bank. Dan weet hij hoe de vlag erbij hangt. Ik kijk hem aan en zeg: 'Ja Rik, natuurlijk! Want denk jij dan!' We knipogen, want Ineke luistert mee in de keuken.

Een week of drie geleden had ik m'n eigen lot al beklonken. Het werd zonniger en warmer, dus dan komt daar het moment dat je over je zomerkleren gaat nadenken. Luchtiger broeken, overhemden met korte mouwen en shirts. En een zomers kostuum voor de zondag. Nu had ik die laatste nog in de kast hangen. Dacht ik. Klopte ook wel, maar toen ik het aantrok voelde ik zelf al dat dit hem niet meer was. Te wijd, te groot en te grijs. Dan toch nog maar een keer het donkerblauwe pak aan van dé bruiloft van Marjan en Marco. 'Dat staat je toch echt heel goed hoor!' Ineke was nog steeds blij met me.

Maar een nieuwe moest er dus komen. Alleen, waar haal je de tijd vandaan? Alle vrij- en zaterdagen lijken wel vol te zitten deze tijd. De ene barbecue is nog niet verteerd of de volgende dient zich alweer aan. Van feest tot feest gaan wij steeds voort. Hoewel, vorige week vrijdagmiddag liepen we gezellig samen op het strand van Scheveningen. Maar toen was het ook veel te warm om kleding te kopen. Ook een goed excuus. Via internet kopen? Nee, kom op...

Tot deze week dan. Werk klaar. Bewolkt weer. Niet te warm. 'Zullen we naar het Stadshart gaan morgen?' stel ik op donderdag voor. 'Ja, prima!' Samen dingen doen werkt altijd goed bij Ineke. En zeker als dat samen met mij kleren kopen is. Een uitje. 'Maar deze keer wel een combinatie hoor. Niet weer een pak met colbert en broek in dezelfde kleur.' Ja, ze weet wel wat ze wil.

Zo stappen we op vrijdagmiddag het Stadshart in. De eerste drie uur gratis parkeren, waar vind je dat nog? Ideaal. Eerst even bij de V&D binnen, maar na een kort rondje direct weer naar buiten. Dit is niet mijn stilo. 'Zullen we naar die outletwinkel gaan waar we pas langs liepen?' Ik bedoel Gents Kostuumoutlet. Daar hingen best wat leuke combinaties in de etalage zagen we toen.

En ja hoor, een uur later komen we met twee tassen vol kleding en een stuk lichtere portemonnee weer naar buiten. Na volop passen en combineren heb ik de volledige instemming van twee vrouwen, waaronder de verkoopster. Dit moet het worden. Ik kan er weer even tegenaan.

'Zo, nu eerst koffie om onze aankoop te vieren!' Want dat blijft toch wel het voordeel van winkelen in een stad ten opzichte van kopen via internet. Mensen kijken. Op een terras. Onder het genot van een kletskoffie. Kom daar eens om achter je computer. Lang leve het Stadshart!