Ik parkeer mijn VW-bus op de Paardebloem. Het is dertig meter lopen. Een hoekhuis. Ik bel aan. Na wat gerommel aan de sloten van de deur doet een blonde vrouw open. Vlug steek ik de bloemen voor me uit. ’Kijk eens’, zeg ik, ’ik dacht, ze woont op de Lentebloem, dan neem ik een zomerbloemetje mee. Voor de schrik.’

Want schrikken was het wel even ja, een dag eerder. Voor ons, maar zeker ook voor haar. Een van onze zoons was door haar geschept bij een kruispunt. Goed afgelopen gelukkig, alleen materiele schade, maar toch. Ik heb zelf ook ooit een brommer op de motorkap gehad en als je dan uitstapt voel je je knieën best knikken. Het zal je gebeuren. Daar is ze ook het meest benieuwd naar, hoe het met hem gaat. ’O, gelukkig! Daar ben ik zó blij om!’

Maar goed, ik ben er vooral omdat er schadepapieren moeten worden ingevuld. Fiets kapot, de bumper van de auto en ook de grille is beschadigd. En de schuldvraag natuurlijk. Wie was fout? Voor haar is het wel duidelijk. Zij reed door groen, dus mijn zoon moet wel door rood zijn gegaan. Maar ik ben met een duidelijke opdracht van huis gegaan: ’Pap, ik reed écht door groen hoor!’ En zijn jongere broer beaamt het. Bij hoog en bij laag. Wie moet je geloven?

En dat in tijden dat je geloof in de mensheid flink op de proef wordt gesteld. Wie had toch ooit kunnen bedenken dat een gerenommeerd bedrijf als Volkswagen sjoemelsoftware in zijn auto’s zou bouwen? Dat verwacht je toch niet? Als je Duitse gründlichkeit niet meer kunt vertrouwen, wie of wat dan nog wel?

Maar ja, ieder die zichzelf een beetje kent weet hoe het werkt. Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen. Ook wij grijpen bij plagen weleens naar verboden middelen. Denken we onszelf een handje te moeten helpen. Of we leveren onze bloemen aan Rusland in verpakkingen die niet naar Nederland te herleiden zijn. Je moet er niet aan denken dat de Russen om die reden de boel helemaal op slot gooien. Nee, het zit in ons allemaal. Maar stom blijft het, van VW.

We vullen beiden naar eer en geweten het schadeformulier in. Geen gesjoemel. De verzekering mag rechtspreken. Ik hoop voor haar dat ze de schade vergoed krijgt. Nou ja, een bloemetje heeft ze alvast.