Ach heel de wereld moet het weten, ik ben zielig, heel erg zielig..... Ik ben overvallen door één of andere enge ziekte, een kruising tussen lepra en de builenpest of zoiets! En als ik niet oppas dan brengen ze me naar Spinalonga, een lepra eiland. Rik heeft het ook gehad en nu ben ik het haasje! Bedankt hé makker!

Is het roodvonk, dus besmet met de streptokokken? Nee, ik ben besmet met een diertje dat familie daarvan is, namelijk de stafylokokken. Wat het precies is wat mijn arme vege lijfje mankeert zijn ze nog steeds niet achter.

Het begon vorige week met een fikse neusverkoudheid en het gevolg was kapotte neusgaatjes. Dat was nog niet het ergste, nee 't was net of mijn mooie dopneusje eraf ging (niet schrikken hoor) rotten. Klinkt bij de beesten af, maar 't is nu eenmaal wel zo. Het begon met een heel klein plekje. Een soort schaafwondje, met een vreemde kleur geel bovenop, en rood eromheen. Best mooi. Maar niet op mijn mooie neusje. Woensdag zijn we geschminkt op school, ik dus ook. Schmink boven op mijn krentebaardneusje. Mama vroeg al; 'wie is er na jou geschminkt?' Ach we zien het over veertien dagen wel wie het volgende slachtoffer is. In elk geval sterkte.

Het plekje werd groter. Je zag hem groeien. Er kwam een gele korst op met de kleur en structuur van cornflakes, (eet smakelijk) een soort kuiltje in het midden, en de fraaie rode rand eromheen werd groter en roder. Het begon te lijken op een kunstwerk. Mama loopt de hele dag te smeren, maar vandaag kwam ze tot de vreselijke ontdekking, dat het meer is dan alleen maar krentebaard..... Heel mijn hoofd ziet er roodverbrand uit en ook mijn hals en mijn schouders beginnen aarbeirood te worden. Het prikt en het jeukt verschrikkelijk! Oftewel dezelfde diagnose die bij Rik werd gemaakt. Iets van onechte roodvonk, 't heeft nog steeds geen naampje.

Dus vandaag toch maar naar het HAP gesneld in Gouda. Mama probeerde de enge ziekte van Rik uit te leggen en vertelde van haar vermoeden dat ik nu ook het (zieke) haasje ben. En ja hoor na enig observatie van de dokter kreeg mijn juweeltje (mijn neus) de naam impetigo, oftewel gewoon krentebaard. Want tja, als het zich uitbreidt dan heb ik dus een soort baardje van krenten of opgedroogde cornflakes, maak er zelf maar wat van, de dokter weet het ook niet en was zeer onder de indruk van mij. Een soort van kruising tussen lepra en de builenpest... Nou daar ben ik mooi klaar mee, want als er Jehova's getuigen aan de deur komen, dan weet u zeker wel wie de deur open moet doen... We konden meteen door naar de apotheek in Gouda om daar een antibiotica drankje op te halen. Het ziet eruit als yoghurtdrank en smaakt naar kersen, heeeel erg vies! Drie keer op een dag moet ik hier een hapje van nemen. Mama loopt me nu nog steeds te smeren, 'k ben zo vet als een slak. Ik hoop dat het maar snel over gaat. Want na de vakantie gaan we werken over kabouters en tja, dan ben ik natuurlijk 'kabouter krentebaard' en dat is toch wel het laatste wat ik wil. Ach arme ik... Zal u aan mij denken?

Kusje zonder krenten van kabouter krentebaard Sam.