'Zal ik de hogedrukspuit pakken en een stukje proberen?’ Het is zaterdagmiddag, even voor drieën, aan het eind van een drukke week. We hebben met z’n tweetjes anderhalf uur gewandeld en tussendoor ook nog geluncht. Er wacht echter nog een klusje. ‘Als je daar zin in hebt…’

Dat klusje is het schoonspuiten van het straatwerk rondom ons huis. Ik kan me niet heugen dat ik het gedaan heb. Ik ben meer van het op mijn knieën schoon schrappen van de voegen. Want, zeg ik dan altijd, het wordt zo’n ontzettende bende als je gaat spuiten! En die steentjes zijn in een mum van tijd toch weer groen aangeslagen. Je moet sowieso na afloop alle ramen van het huis zemen. En ik kwam er mee weg. Jaar na jaar.

In de kas mag ik best graag een rondje gevels spuiten. Eerst even de rugspuit met Flusol Fort tegen de algen en direct daarna het grove geweld. Of het opknapt! En natuurlijk, die ramen worden ook weer groen, maar des te mooier als ze daarna weer blinkend schoon zijn. Terrastegels? Zoveel gedoe joh. Misschien komt het ook wel omdat zulke klusjes altijd buiten werktijd plaatsvinden.

Het wordt trouwens ook tijd om het dek aan de binnenkant weer eens te reinigen. Maar dat is zo’n berenwerk… Alle roeden, de goten, de nok, ga er maar aan staan. Als het mooi weer is sta je tegen de zon in te kijken en nat worden doe je altijd. Is het niet van het water dan wel van het zweet. Het handigst is het om het iemand anders te laten doen. Eens kijken of een van mijn zoons wat wil bijverdienen.

Maar nu eerst dat terras nog. Want een week eerder had Ineke op haar knieën liggen schrappen. Eind april, dan krijg je weer visioenen van tuinstoelen, parasols en mooie weekenden. En voordat alles weer uit de winterstalling wordt gehaald moet de ondergrond natuurlijk picobello zijn. Weg met mos en aanverwanten. ‘Is het niet veel gemakkelijker als we dat met de hogedrukspuit doen?’ Ze had er na een paar uur op haar knieën al schoon genoeg van.

En zo maak ik een beginnetje op die bewuste zaterdagmiddag. Als ze ziet hoe het opknapt is het haar wel duidelijk. Daar heeft ze best een extra rondje ramen zemen voor over. ‘Kijk eens hoe mooi schoon het wordt!’ Zucht. Ja. Ik zit eraan vast.