‘Ik begrijp dat er niemand meer is voor de rondvraag?’ Ik zie voorzitter Bernard Oosterom kijken. Doe het dan, nu! Het stemmetje in mijn hoofd klinkt dwingend. ‘Dan gaan we over naar het volgende agendapunt!’ Te laat. Je bent te laat. Kans verkeken.

Ledenvergaderingen van FloraHolland, het is dat ze zo lang duren, maar anders was het best leuk. Ik vermaak me om collega’s, goed van de tongriem gesneden, die de sprekers van repliek dienen of kritische vragen stellen. Die oproepen om door te gaan met veranderingen, prima, ‘als je klok 11 en 14 op Naaldwijk maar gewoon laat draaien!’ Of die Lucas Vos aanraden om volgend jaar Adele uit te nodigen zodat de zaal nóg wat voller zit. ‘Als voorprogramma!’ Hilariteit alom. Heerlijk.

Waardering wordt er ook uitgesproken. Voor Rens Buchwaldt bijvoorbeeld, de financieel directeur die kortgeleden opstapte en een flinke ontslagvergoeding meekreeg. ‘Nu ik weet dat hij zo goed voor zichzelf gezorgd heeft is mijn waardering wel een beetje geslonken trouwens. Dit kan toch echt niet meer in deze tijd!’

Ja, tuinders hebben soms wel een beetje moeite met die hoge salarissen van veilingdirecteuren. Een half miljoen per jaar is veel. En ik snap dat wel. Aan de andere kant, ik moet de eerste tuinder nog tegenkomen die in de Moederdagweek naar zijn kopers belt en zegt: ‘Nee joh, veel te gek die prijzen. Ik geef je de helft terug. Morgen wat later drukken hoor!’ Topbestuurders en bloemen, veel vraag en weinig aanbod drijft de prijs op.

En dat doet me tijdens de rondvraag terug denken aan dat kritische punt van Lucas Vos. Dat het personeelsbeleid best zorg oplevert. Werknemers van de veiling die bang zijn voor de toekomst. Houden zij hun werk nog wel? Dus eigenlijk wil ik ze een hart onder de riem steken. Bedanken voor hun inzet op kantoor en de klok, bij de verdeling, in de ict. Zonder hen geen veiling. Wil ik mijn collegakwekers vragen om een spontaan applaus. Maar helaas. Ik durf niet. Dus gaat de rondvraag voorbij.

Dan maar op deze manier. Mosterd na de maaltijd. Ik sta op van mijn stoel, maak een buiging en applaudisseer. Voor alle veilingmedewerkers, van laag tot hoog. Bedankt! Top! En ik weet zeker dat ik niet de enige ben.